Abstract:
سطحبندی نواحی گردشگری معیاری برای تعیین مرکزیت و همچنین تعیین زیرساختهای مورد نیاز و تعدیل نابرابری بین نواحی است. در همین راستا تشکیل سلسله مراتبی از نواحی گردشگری که بتواند چارچوب مؤثری برای توزیع گردشگر و ارائه خدمات مناسب و کارکرد مطلوب داشته باشد ضروری است. تحقیق حاضر که از نوع کاربردی است با ترکیبی از روشهای توصیفی، تطبیقی و تحلیلی انجام گرفته است. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی توزیع فضایی زیرساختهای گردشگری در شهرستان خور و بیابانک و سطح بندی جاذبههای گردشگری در این شهرستان است. اطلاعات مورد نیاز به روش اسنادی و میدانی گردآوری شده است. برای تحلیل الگوی فضایی از آزمونهای مرکز متوسط و بیضی انحراف معیار و روش تخمین تراکم کرنل استفاده شده است و جهت تحلیل تناسب الگوی استقرار شبکهی راه و زیرساختهای ارتباطی با توزیع جاذبههای گردشگری مدل تحلیل سلسله مراتبی AHP به کار گرفته شده است. یافتههای پژوهش حاکی است که توزیع جاذبههای گردشگری با توجه به پهنای متعادل بیضی و استقرار نقطه مرکز متوسط در نزدیکی مرکز جغرافیایی شهرستان خور و بیابانک، تا حدی متعادل است. بررسی الگوی استقرار زیرساختهای ارتباطی و توزیع فضایی جاذبههای گردشگری نشان میدهد با کم شدن مساحت پهنههای رتبهبندی زیرساختهای ارتباطی از میزان جاذبههای گردشگری کاسته میشود. توزیع جاذبههای گردشگری در شهرستان خور و بیابانک با الگوی فضایی پراکنش زیرساختهای ارتباطی و شبکهی راه تناسب ندارد و این موضوع نیازمند توجه ویژه است.
Machine summary:
"بررسـی اسـناد موجـود در کتابخانـه هـا و مراکز پژوهشی نشان میدهد که در ارتباط با موضوع مورد مطالعه تحقیقات مختلفی صورت گرفتـه اسـت ؛ امـا پژوهش حاضر با تحقیقات یاد شده از این جهت تفاوت و تازگی دارد که در محـدوده مـورد مطالعـه اقـدام بـه مطالعه ، تحلیل فضایی و سطح بندی جاذبه های گردشگری و زیرساخت های ارتباطی، با استفاده از مـدل AHP شده است .
از بررسی تحقیقات انجام شده در زمینه مورد مطالعه در مییابیم اکثر این تحقیقات به تجزیه و تحلیل و یا طبقه بندی جاذبه های توریستی، تحلیل فضایی تأسیسات اقامتی و خـدمات گردشـگری و یـا تحلیـل فضـایی مکانهای دارای پتانسیل توریستی (قابلیت سنجی مناطق گردشگری) میپردازند اما تحقیق حاضر با اسـتفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) علاوه بر تحلیل فضایی توزیع جاذبه های گردشگری بـه تحلیـل فضـایی زیرساخت های ارتباطی و شبکه حمل و نقل میپردازد.
در صورت نداشتن دسترسی مناسب از اهمیت محدودههای گردشگری کاسته مـیشـود؛ لـذا بـا توجـه بـه اینکـه دسترسی به زیرساخت های ارتباطی و شبکه ی راه یک عامل مهـم در رشـد جریـان گردشـگری اسـت در ایـن قسمت با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی (AHP) به تحلیل تناسب بین الگـوی فضـایی اسـتقرار شـبکه حمل و نقل و زیرساخت های ارتباطی با میزان دسترسی به جاذبه ها پرداخته شده است .
با توجه به تحلیل یافته هـا و نتـایج بدسـت آمـده بـه منظـور کـاهش موانـع در مسـیر توسـعه گردشـگری شهرستان خور و بیابانک پیشنهادات و راهکارهای زیر در رابطـه بـا متناسـب سـازی زیرسـاخت هـای ارتبـاطی پیشنهاد میگردد: • ایجاد آزادراه در این شهرستان در جهت دسترسی سریع تر به جاذبه های گردشگری با توجه به یافتـه - های تحقیق که نشان داد وجود نارسایی در شبکه راههای ارتباطی یکی از موانـع توسـعه گردشـگری است ."