Abstract:
متفکران علوم انسانی، علوم زیستی و... ، همواره به سالمندی، بهعنوان آخرین دورة زندگی انسان توجه کردهاند. تعداد افراد سالخوردۀ جوامع روبهازدیاد است و جمعیتها به پیری میگرایند. درحالحاضر، جمعیت ایران از نظر ساختاری سالخورده نیست، اما با توجه به عوامل مختلفی چون کاهش میزان موالید و افزایش امید به زندگی، بهنظر میرسد که در آیندهای نزدیک، جمعیت سالمندان در ایران، بخش شایان توجهی از ساختار جمعیتی کشور را تشکیل خواهد داد. هدف این پژوهش، بررسی وضعیت شهر مشهد در راستای شاخصهای شهر دوستدار سالمند با تأکید بر شاخصهای اجتماعی، فرهنگی- تفریحی و بهداشتی- درمانی است. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و پژوهش از نوع کاربردی است. در آزمون فرضیهها، از آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای بررسی نرمالبودن دادهها و از آزمون t برای مقایسة میانگین شاخصها استفاده شده است. با توجه به میدانیبودن پژوهش، برای جمعآوری دادهها از پرسشنامۀ استاندارد سازمان بهداشت جهانی استفاده شد و بنابراین، روایی آن مورد تأیید است. در سنجش پایایی، ضریب آلفای کرونباخ 78 درصد بهدست آمد که میزانی مورد قبول است. جامعۀ آماری، شامل تمامی ساکنان 65 سال به بالای شهر مشهد هستند. برای تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS استفاده شد. نتایج بیانگر آن است که تمامی شاخصهای اجتماعی، فرهنگی و تفریحی در شهر مشهد، وضعیتی نسبتا مناسب و تقریبا مطابق استاندارد دارند؛ البته شاخصهای بهداشتی- درمانی، تا حدودی با وضعیت ایدهآل فاصله دارند.
Machine summary:
يافته هاي تحقيقات ساير پژوهشگران داخلي و خارجي و هم پوشاني ابعاد مورد سنجش با متغيرهاي پژوهش حاضر بيانگر آن است که آنچه سالمندان به راستي نيازمند آن اند، در کنار امکانات و خدمات بهداشتي- درماني و کيفيت زندگي مطلوب براي گذراندن سالمندي سالم تر، درکشدن و شنيده شدن ، مشارکت و فرصت حضور در اجتماع و همچنين احترام اجتماعي است .
در شهر مشهد، با وجود پيشرفت هاي بسيار در زمينۀ توسعۀ شهري، مبلمان شهري، زيباسازي و آسايش بصري، به نظر ميرسد بعضا از نيازهاي سالمندان به عنوان باارزش ترين قشر هر اجتماع ، در زمينۀ شاخص هاي فرهنگي- تفريحي و بهداشتي- درماني غفلت شده است .
براساس اطلاعات جدول ، سالمندان براي نشان دادن حداکثر رضايت خود از بعضي از شاخص هاي مؤلفۀ ارتباطي، گزينۀ بسيار موافقم را انتخاب کرده اند که اين انتخاب ، مربوط به گويه هاي ١، ٥ و ٦ با بالاترين درصد است .
به عبارت دقيق تر، از ديدگاه سالمندان ، شاخص هاي خدمات بهداشت عمومي براي آنان حتي کمتر از رفع نيازهاي اوليۀ آن هاست (ميانگين ٢/٤٨ که از ٢/٥ کمتر است )؛ بنابراين ، اين معيار بسيار در سطح پاييني قرار دارد.
, 2011, Comparing the Quality of Life of Elderly Family and Nursing Home Residents in Isfahan, Journal of Social Welfare, Vol. 10, No. 39, PP.
, 2008, Comparison of Economic and Social Variables in Elderly in Tehran, Iranian Journal of Aging, Vol. 5, No. 9, PP.