چکیده:
از آنجا که مدعیان عدالت در طول تاریخ هر کدام مبنایی برای اجرای عدالت داشتهاند. 4
۸۳
روشن گردد. توزیع فقر یا تولید و توزیع ثروت؟ با مرور اهداف حکومت از دیدگاه امام
علی اسلا و نوع نگاه او نسبت به سیاست روشن میشود که هدف نهایی آمام علی ات
از حکومتء تربیت انسان الهی است و ختی عدالت هم یک هدف واسطهای و یک ابزار
مناسب برای رسیدن به این مهم است. در این اندیشه., فقر واژهای نامطلوب است که
دارای اثر مخرب فردی و اجتماعی است. از سوی دیگر سخنان صریح امام مشخص
میکند مطلوب علی 61 برای بسط عدالت. تولید و توزیع عادلانة ثروت است. ضمن
اینکه برخی از روشهای اجرائی امام بر اساس مستندات نهجالبلاغه مانند جمعآوری
ثروتهای بادآورده, حمایت از سرمایهداران و صنعتگران سالم آبادانی و گرفتن
مالیات به دیدگاه آن حضرت قابلیت الگوبرداری میدهد.
As those who claim justice have had various foundations for administration of justice throughout history، it seems necessary to clarify what was the foundation of Imam Ali، the real caller for justice، in this connection: Was it distribution of poverty، or production and distribution of wealth? Reviewing goals of ruling from Imam Ali’s perspective as well as the way he looked at politics clarify that Imam Ali’s ultimate goal of ruling was education and training divine men; and justice plays role of a mediator and an appropriate instrument for achieving that goal. In that though، poverty is an undesired term which has destructive effects on both individual and society. On the other hand، Imam’s explicit words specify that what is desired by him for developing justice is production and distribution of wealth. Some administrative methods of the Imam such as gathering unearned properties، supporting useful investors and artisans، cultivation، and taxes make his perspective capable of being modeled.
خلاصه ماشینی:
"حال چون موضوع سخن ما و مدار مباحث ما نهج البلاغه و اندیشۀ حکومتی امیر مؤمنان علیه السلام است،میخواهیم دریابیم روش برگزیدۀ علی علیه السلام-با توجه به دیدگاه ایشان به عدالت که همانا رسیدن هرکس به حق شایستۀ خود است،نه برابری مطلق-برای بسط عدالت در جوامع کدام بوده است، توزیع فقر یا تولید و توزیع ثروت؟ امعان نظر در دلایل و قرائن تاریخی،متعرفتی و سخنان صریح امام،میتوان اینگونه استنتاج کرد که روش تولید و توزیع عادلانۀ ثروت به عنوان روش و بنیان اساسی امام برای عدالتگستری در جامعه بوده است.
5-نتیجهگیری بر اساس دو مطلب یعنی ناهماهنگی وجود فقر با هندسۀ معرفتی و اندیشۀ حکومتی علی علیه السلام بر این مبنا که هدف حکومت از دیدگاه ایشان،تربیت انسان الهی است و فقر که در کلام حضرت دارای آثار سوء فردی و اجتماعی معرفی شده است و با این هدف نامتناسب است و همچنین سخن صریح امام در نامۀ 53(عهدنامه مالک اشتر)و عبارت صریح ایشان در خطبۀ 34 یعنی عبارت«توفیر فیئکم»به معنای فروان کردن و رشد ثروتهای عمومی که از وظایف اساسی حکومت معرفی شده است،به این نتیجه رسیدیم که ایدۀ مطلوب علی علیه السلام برای بسط عدالت در جامعه تولید و توزیع ثروت بوده است،نه توزیع فقر؛همچنین این ایده توسط امام علیه السلام با روشهایی اجرایی مانند جمعآوری ثروتهای بادآورده،حمایت از صنعتگتران و تاجران سالم،توسعۀ کشاورزی،بازرسی مستقیم،آبادانی و گرفتن مالیات به شکل عادلانه و اصولی در جامعه به عینیت و ظهور رسید."