خلاصه ماشینی:
"اگرچه سلسلۀ پادشاهی زهریه آن زمان از اهمیت نسبی برخوردار بوده،ب این حال اثری از ساخت الحمرا تا سدۀ سیزدهم به وسیله آنان در دست نیست و به هنگامی که در دو مرحله هجوم آفریقاییهایی به نامهای«المرابطون و الموحدون»1از این منطقه عبور میکنند و فتح و تسخیر دره و منطقه گودال کبیر صورت میگیرد،ال اندلس یا اسپانیای آن روزها منحصر به پادشاهی گرانادا میشده است.
ابن الحمر به هنگام استقرار در گرانادا قلعۀ نیرومندی بنا نهاد؛قلعهای که شامل: دیوارها،سنگرهای دفاعی و برجهای دیدبانی بزرگ،حوضچهها دروازهها،حمام و اصطبلهای بزرگ میشد و اینها همه با دورنما و وجههای نظامی و بدون هیچ گونه شباهتی به یک قصر سلطنتی،اما مجهز به یک سیستم انتقال آب به درون (به تصویر صفحه مراجعه شود) هنگامی که کتاب«پسر بومی»اثر ریچارد رایت در سال 1940 منتشر شد،وی بیش از 31 سا نداشت.
قسمتهای جزییتر،یعنی مواد و مصالح کاری تشکیلدهندۀ این قلعه عبارتند از دیوارهای سنگی،گل سرخ تپهای و آجرهای پخته شده و پوشیده از گچ سفید حضور سفیدکاریهایی در برخی نقاط از برجها و دیوارهها،پوشش سفید رنگ اولیۀ این محوطه و منطقه را استحکام و بقای عمر بخشیده و همانطور که بعدها در شعر شاعر عرب زبان معاصر این امر آمده،هنگامی که پادشاه کاستیل از اطرافیانش در مورد الحمرا سؤال میکند که:«نام این قصر و قلعهها چیست؟چه بلند و زیبا و درخشانند!»در پاسخ به وی میگویند: «نام این قصرها الحمرا است»و این چنین اس که قلعهای با برجهایی بلند برپا و ساخته میشود و نامش مروزه یادآور جنگلهای قلعهای و قصرهای آن زمان میباشد،و اگرچه امروزه کوچکتر است و ساختی از سمت شرق به سوی غرب دارد،با این حال همچنان بزرگ و غولآسا بوده و اگر بخاطر رعد و برق و توفان نبود،از بلندا و ارتفاعش نیز کاسته نمیشد."