چکیده:
هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات تداومی و تناوبی بر شاخص های التهابی CRP و فیبرینوژن زنـان جـوان چاق است . ٣٦ آزمودنی چاق غیرفعال با شاخص تودة بدنی بالای ٣٠ انتخاب و به طور تصادفی به ٣ گروه ١٢ نفری تمرینات تناوبی با میانگین و انحراف استانداردهای قد، وزن و سن ٥/٨ ± ١٦٣/٢ سانتیمتر٬ ١١/٨ ± ٨٦/٨ کیلوگرم و ١/٣ ± ٢٠/٧ سال و گروه تمرین تداومی ٦/٤ ± ١٦٠/٢ سانتیمتر ٬ ٩/٥ ± ٨٣/٨ کیلوگرم و ٢/٢± ٢٢/١ سـال و گـروه کنتـرل ٧/١ ± ١٦٦/٢ سانتیمتر ٬ ١٠/٥ ± ٨٦/٦ کیلوگرم و ٢/٤ ± ٢٢ سال تقسیم شـدند. گـروه تمـرین تنـاوبی مسـافت ٨٠٠ متـر را به صورت ٤ دوی ٢٠٠ متری با شدت ٨٠ تا ٩٠ درصد ضربان قلب ذخیره و زمان استراحت ١ به ٣ آغاز کردند و هـر هفتـه ٤٠٠ متر به صورت ٢ دوی ٢٠٠ متری به مسافت اولیه افزودند. گروه تمرین تداومی نیز مسافت ٨٠٠ متر را با شدت ٦٠ تـا ٧٠ درصد ضربان قلب ذخیره شروع کردند و هر هفته ٤٠٠ متر به مسافت اولیه افزودند. گروه کنترل هیچ گونـه مداخلـه ای دریافت نکردند. پیش و پس از برنامه تمرین مقادیر CRP و فیبرینوژن اندازه گیری شد. به منظور تعیین تاثیر نوع فعالیـت بدنی از روش های آماری t زوجی ، تحلیل واریانس یکطرفه و پس آزمون LSD در سـطح معنـاداری ٠٠٥=α اسـتفاده شـد. یافته های درون گروهی نشان داد در گروه تمرین تداومی فیبرینوژن کاهش معنادار داشته اسـت (٠٠٠٥=p). بررسـیهـای بین گروهی نیز حاکی از تغییرات معنیدار CRP بین گروه های تداومی و تناوبی (٠٠٤=P) و گروه های تنـاوبی و کنتـرل است (٠٠٠١=P). همچنین سطوح فیبرینوژن بـین گـروه هـای تمرینـی تنـاوبی و کنتـرل تغییـر معنـاداری یافتـه اسـت (٠٠٠٦=P). به نظر میرسد فعالیت ورزشی به صورت تداومی و تناوبی آثار سودمندی بر سطوح CRP و فیبرینوژن دارد.
خلاصه ماشینی:
پژوهش حاضر با هدف پاسخگویی به این پرسش طراحی شد کـه آیـا بـین تـأثیر تمرینات بدنی تداومی و تناوبی بر شاخص های التهابی (فیبرینـوژن و CRP) زنـان جـوان چـاق تفـاوت معناداری وجود دارد یا خیر؟ روش شناسی پژوهش روش تحقیق نیمه تجربی با نگرش کاربردی است و جامعه آماری آن کلیه دانشجویان غیرورزشکار دختر جوان چاق دانشگاه علوم پزشکی شهر کاشان است که براساس اهـداف تحقیـق ٣٦ نفـر از افـراد واجـد شرایط با شاخص تودة بدنی ٣٠ و بیشتر، انتخاب و به ٣ گروه ١٢ نفری شامل گروه های تمرین تداومی، تناوبی و کنترل تقسیم شدند.
این تغییرات معنادار بین گروه های تمرینی تداومی و تناوبی (٠٠٠٤=P) و بین گـروه هـای تناوبی و کنترل بوده است (٠٠٠١=P).
بحث و بررسی نتایج نشان داد یک دوره تمرین هشت هفته ای تداومی و تناوبی بـر مقـدار CRP خـون آزمـودنیهـا در گروه های تجربی تأثیر دارد، لکن این تأثیر در بررسیهای درون گروهی به لحاظ آماری معنادار نیسـت .
نتایج تحقیق در مورد فیبرینوژن نشان داد تغییرات پیش آزمون و پس آزمون سطوح فیبرینـوژن در گروه تمرینی تداومی کاهش معنادار داشته (٠٠٠٥=P)، امـا در گـروه هـای تمرینـی تنـاوبی بـا وجـود کاهش ، اختلاف معنادار نبوده است .
Changes in cardio respiratory fitness and coronary heart disease risk factors following 24 wk of moderate-or high-intensity exercise of equal energy cost.
Association between fibrinogen and other risk factors for cardiovascular disease in men and women.
Differentiation between obesity and insulin resistance in the association with C-reactive protein Circulation; VOL 106, PP:2098-12.
N Engl J Med. VOL 347, PP: 1557–65.