چکیده:
واژه»قرآن«پیام قرائت و خواندن دارد.این پیام،دارای عظمت و شکوه درخشانی است،که با»فرقان«یعنی:تفکیک حق از باطل،راه خیر و صلاح مادّی و معنوی را فرا راه انسان قرار می دهد،تا با دریافت »بشارت« شیوه »حکمت« و استواری در زندگی را برگزیند و در پرتو »هدایت« که با »لسان عربی« وحدت امّت اسلامی را تبلور می بخشد،به »شفای دردهای مادّی و معنوی خویش« اقدام نموده و مجد و عظمت و سعادت دنیوی و اخروی خود را به دست آورد.و در این مقاله به بعضی از اوصاف قرآن در قرآن و سوره یاسین اشاره می گردد.
خلاصه ماشینی:
"4. قرآن مجید توصیف قرآن با واژە »مجید« در آغاز سورە»ق«و آیە 21 سورە »بروج« آمده،در اول خداوند در برابر کافران و کسانی که از آمدن پیامبر انذارگری که از میان خود آنان آمده و از جنس بشر است،اظهار شگفتی و بهانه جویی می کردند،خداوند برای تحکیم عقیده به وحی و نبوت »به قرآن مجید سوگند می خورد« و در آیه های 21 و22سورە »بروج« پس از بیان سرگذشت تلخ و شکست و سقوط سپاه فرعون و ثمود و سایر قدرت مداران عنود و عصیانگر در برابر آئین توحید و کتب آسمانی،و برای این که ذهن افراد را از اوهام و طرح جادوگری و دروغ پردازی پیراسته گرداند،می فرماید:»بل هو قرآن مجید ٭فی لوح محفوظ« (البروج،21/85ـ22) ؛ـ این سخن سحر و بی اساس نیست ـ بلکه قرآن مجید و با عظمت است،که در »لوح محفوظ« جای دارد.
بنابراین،در این آیه،قرآن با عناوین »خیر« توصیف شد،پاداش دنیوی نیکوکاران »حسنة« بیان گردیده و عاقبت و آخرت پرهیزگاران،»بهترین« و »نیک ترین« سرای زندگی جاویدان معرفی شده است،که دقت در مفاهیم گسترده »خیر« و »حسنة« و »بهترین سرای آخرت« همە زیبایی های انسانی،اعم از فردی و اجتماعی،مادی و معنوی و خلاصه دنیوی را به نمایش می گذارد،تا افراد در پرتو همە »خیرهایی« که در برابر همە »شرور« و پلیدی ها قرار دارد ودریافت »حسنة« که همە خوبی های زندگی مادی و معنوی را شامل می شود،به منظور بهره وری از همە »خیرها« و »حسنه ها« خویشتن را از همە »شرور« و »زشتی ها« وارهانند، به تکامل انسانی دست یابند و علاوه بر استفاده از همە مواهب مباح و طبیعی پهنە جهان خلقت و آبادانی زندگی دنیوی،آخرت سعادت مندانه خود را نیز تأمین نمایند."