چکیده:
هایدگر، در این مقاله، ابتدا فقراتی از رساله جمهوری را که در خصوص «تمثیل
غار» است از یونانی ترجمه میکند و سپس دو تفسیر از آن ارائه میکند: تفسیر اول از
آن خود افلاطون است که بنا بر آن تمثیل تصویری است از حرکاتی که انسان میتواند در
درون و بیرون غار انجام دهد. این حرکات نهایتا به تربیت نفس یا پایدیا منجر
میشود.
تفسیر دوم از آن خود هایدگر است که بنابر آن تمثیل نه تنها تصویری از پایدیاست، که
در واقع بیانگر نظریه حقیقت افلاطون است. وی معتقد است ماهیت تربیت و حقیقت ذاتا
به هم مرتبط هستند. او میگوید تحولی که در تاریخ فلسفه در
مورد معنای حقیقت رخ داده از این تمثیل ناشی میشود.از نظر هایدگر حقیقت در تمثیل
معنایی دوگانه دارد: از یکسو به معنای آن چیزی است که خود را نامستور میسازد و
حجاب از خود برمیدارد، که آن در نهاییترین مرتبه ایدة خیر است که نامستورترین و
حقیقیترین است. از سوی دیگر به معنای مطابقت عین و ذهن است.
خلاصه ماشینی:
"[گفتم:] «اما اگر (در میان مردم) در محل مسکن پیشین (یعنی در غار) برخی افتخارات و سربلندیها به کسانی داده میشده که با تیزبینترین دیده، اشیای در حال گذر (یعنی امور روزمره) را میدیدند و به بهترین شکل به خاطر میسپردند که طبعا کدام یک از آنها ابتدا عبور میکند، کدام یک در پی آن، و کدام یک از آنها با هم؛ و در نتیجه افتخار به کسانی تعلق میگرفت که میتوانستند به آسانترین شکل پیشبینی کنند که کدام یک از آنها ممکن است پس از دیگری بیاید، آیا گمان داری که او (کسی که از غار خارج شده است هنور هم) با کسانی که (در غارند) عداوت خواهد ورزید و قصد رقابت با کسانی را خواهد داشت که (در آنجا) مورد احترامند و قدرت را در دست دارند؟ یا آیا او بیشتر ترجیح نمیدهد وضعیتی را که هومر توصیف میکند برای خود آرزو کند یعنی «زندگی در مزرعه (روی زمین) به عنوان مستخدم روزمزد یک زارع تهیدست دیگر»؟ آیا او ترجیح نمیدهد که بر هر چیز شکیبا باشد جز اینکه با آنان (که در غارند) هم عقیده شود و فردی مانند آنها باشد؟» گفت: «گمان میکنم ترجیح دهد هر سختی را به جان بخرد، اما کسی مانند آنها (ساکنان غار) نباشد».
از این رو، افلاطون تقریبا در پایان کتاب ششم جمهوری این پرسش را مطرح میکند: چه چیز باعث میشود شیء دیده شده و عمل دیدن در ارتباط با یکدیگر قرار گیرند؟ چه چیز فضای بین آنها را مرتبط میکند؟ چه قیدی (508 الف 1) این دو را در نسبت با هم نگه میدارد؟ «تمثیل غار» برای پاسخ دادن به این پرسش نوشته شد، پاسخی که به صورت تصویر بیان شد: قابل رؤیت بودن هر چیزی که دیده میشود مرهون خورشید به عنوان منبع نور است."