چکیده:
نگارنده بر آنست تا به دیدگاهها و نظریات مختلف علما راجع به آیة 34 سورة
نساء که بسیار بحث برانگیز است، بپردازد.
بدین ترتیب، ابتدا کلمة نشوز را تعریف کرده و سپس به بررسی آیة مذکور میپردازد تا
جلوی بسیاری از سوء تعبیرها و بزرگنماییهایی که راجع به کتک زدن زن در این آیه
آمده، گرفته شود.
خلاصه ماشینی:
"حضرت امام خمینی مینویسد: نشوز در مورد زن عبارت است از اطاعت نکردن از همسر در جایی که واجب است بر او؛ مثل تمکین نکردن، نپیراستن خود از چیزهایی که تنفرآمیز است و با بهرهوری و لذت بردن از او ناسازگار میباشد، نیز نظافت نکردن و آرایش نکردن در صورتی که شوهر خواستار آن باشد و همچنین بیرون رفتن از منزل او بدون اجازة شوهر و مانند اینها.
نشوز عبارت است از تمرد زن نسبت به همسرش در برآورده نساختن حقوق او یا انجام دادن کارهایی که موجب تنفر او میشود اگرچه آن کارها از قبیل دشنام دادن یا سرزنش کردن باشد و همچنین بیرون رفتن از منزل بدون اجازه و ضرورت [حکیم طباطبایی: 152].
دیدگاه حضرت امام خمینی دربارة مرحلة ضرب: اگر زوجه باز هم از ایفای وظایف خاص زوجیت یعنی تمکین در امور زناشویی امتناع ورزد، نشوز محقق شده و زوج میتواند با وارد کردن ضربههایی که موجب تغییر رنگ پوست بدن نشود زوجه را به انجام وظایفش وادار سازد و لازم است این کار به قصد اصلاح باشد نه انتقام [ج 2: 305].
در مقولة ضرب، سخن از زدنی است که با وجود آنکه مرد وظیفة قوامیت را بجا آورده است، زن از مدار صلاح خارج شده و دیگر از شوهر خویش با قانت بودن و حافظ غیب بودن خود در جهت ایفای رسالت و نقش قوامیتش حمایت نمیکند و بنای کج تابی و ناسازگاری میگذارد؛ در اینجا مرد به پیشنهاد و ارشاد آیه او را موعظه کرده و سپس با دوری خود از او به صورت پشت کردن در بستر، ناخشنودی خود را نسبت به او اعلام میکند و او همچنان رفتارهایی را که نشاندهندة نشوز است، انجام میدهد."