خرقه ی سالوس؛ نگاهی مجعل به فیلم «سیب و سلماء» مقاله

"روح سینمای عرفانی-روشنفکرانه‌ی دفن شده در تاریخ، دوباره ظهور کرده و در قالب «سیب و سلما» حلول کرده است، اما این بار در کسوت تدین و اعتقاد، نه روشنفکری! عرفان «سیب و سلما» عرفانی است نیمه اروتیک2 و این از آن‌رو است که در فیلم، سالک به زنی عشق می‌ورزد. باری «سیب و سلما» ناخواسته (این ناخواستگی و بی‌غرضی در همه جای فیلم هویداست) از سینمای معناگرای دهه‌ی شصت -در فرم بصری، لوکیشن و... نیک باید دانست که صرف شباهت فرمی یک سکانس با سکانس‌های شهوانی، وتداعی حس آن «در ذهن»، باعث آن نیست که او را به شهوت‌آلودگی متهم کنیم، در اینجا تقدم زمانی مشبه‌به ملاک نیست؛ زیرا در این هردو سکانس، «فرم شهوت» حاکم است (و فرم شهوت به‌مثابه یک تمهید غریزه‌برانگیز، فارغ از اینجا و آنجا، و اسلام و هالیوود است، همچنان‌که غریزه چنین است)."