خلاصه ماشینی:
"در این موارد معمولا نویسندگان تمهیداتی میاندیشند مثلا وضع روحی و درونی قهرمان را میکاوند؛ زیرا مردم میدانند «چه کردهاند» اما نمیدانند «بر او چه رفته» است.
تکلیف این سطرها را روشن کن سولماز حسنزاده/ انتشارات نیماژ نادر سهرابی در مجموعهی «تکلیف این سطرها را روشنکن»بسیاری از سطرها و تصاویر خوب آن، زیر پوست زبان «ترجمه زدهاش» گم شده است.
اتفاقا این موضوع در شعر بیست و دوم با این سطرها اشاره شده: این روزها/ شعرم/ به ترجمهپذیر بودن بیشتر فکر میکند تا به تو و یا: جهانی شدن/ به چند روز ساده بودن و /یک پالتوی پوست میارزید.
اتفاقا این امر خیال مهجور شعرهای سپید این دوره است.
شعر بلند آخر این کتاب حول مسئلهی دفاع مقدس نوشته شده و با کلمات و شخصیتهایی مثل «طاهره» و«احمد» حال ایرانیتری به خود گرفته است، تا مخاطب به خود بگوید کاش تمام شعرهای این کتاب همینطور بود."