تنهایی دو نفره؛ مرتضی بخشایشی/ معرفی و نقد

"البته چیزی که در این کتاب با آن مواجهیم «زبان‌گفتار» نیست، بلکه میلی به سمت سهل و ممتنع‌نویسی در شعر است. این امر برای مخاطب خاص می‌تواند محل انتقاد باشد، از این منظر که در بعضی شعرهای این مجموعه مرز باریک بین سهل و ممتنع‌نویسی شعر و نثر خیلی جدی گرفته نشده است. البته رفتار بی‌پرده‌تر و دوستانه‌ی مرتضی بخشایش با زبان شعر که انصافا در بعضی سطرها صمیمیت خاصی را منعکس می‌کند، برای خیلی از خوانندگان جذاب است. در معرفی این کتاب باید به تفکیک فصلی شعرها به «زن»، «مرد»، «تنهایی» و «تمام» اشاره کرد که به زعم نگارنده برخوردی آگاهانه و درخور با شعرها و اهمیت موضوعیت بوده است. عمران میری عمران میری/ انتشارات نیماژ نادر سهرابی نگاه غزل معاصر به معشوق که به همت عزیزانی چون منزوی و بهمنی به معشوقی ملموس و دارای شخصیت تبدیل شده بود؛ در برخی از غزل‌های امروز جای خود را به یک شخص سرکش و دروغگو داده است."