خلاصه ماشینی:
"تعریف لطمه و آسیب( yrujni )و فرایند بررسی آن در هر دو توافقنامه یکسان است؛اما در خصوص نحوه برخورد با دامپینگ تفاوتهایی وجود دارد:قبل از آغاز بررسی دامپینگ نیازی به مشورت(با کشور مقابل) نیست؛دامپینگ با توجه به ابعاد و اهمیت تأثیر آن مورد بررسی قرار میگیرد؛در بررسی دامپینگ باید حاشیه دامپینگ برای هر یک از صادرکنندگان مشخص شود با توجه به این قاعده که حداقل حاشیه دامپینگ 2 درصد قیمت صادراتی است(اگر اختلاف قیمت کمتر از 2 درصد باشد دامپینگ محسوب نمیشود)؛حجم صادرات دامپینگ شده نیز باید بیش از 3 درصد حجم عرضه محصول داخلی در کشور واردکننده باشد.
در کنار این محدودیتها،توافقنامه SMIRT استفاده از سایر الزامات عملکردی مهم یا مشوقهای سرمایهگذاری در بخشها یا صنایع خاص،از جمله تشویق به سرمایهگذاریهایی را که منجر به انتقال تکنولوژی،توسعه فعالیتهای D R ،افزایش سهم ملی در سرمایهگذاریهای خارجی و تشکیل سرمایهگذاریهای مشترک با سرمایهگذاران خارجی میشود ممنوع نکرده است؛زیرا این ابزارها برای توسعه تجارت و توسعه صنعتی کشورهای در حال توسعه،که اغلب کشورهای صادرکننده نفت را نیز شامل میشود،اهمیت حیاتی دارند.
ولی اگر آن گونه که پیشبینی میشود،توافقنامه مورد بازنگری قرار گرفته و بندهای جدیدی در این زمینه به آن اضافه شود،ممکن است این توافقنامه در آینده شامل بندهایی باشد که دولتهای صادرکننده نفت را از اعمال سیاست سرمایهگذاری به منظور توسعه صنعت نفت خود منع کرده و به پذیرفتن رقابت آزاد بین المللی در مناقصههای خارجی وادار کند."