چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک های مدیریت تعارض و خلاقیت کارکنان در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال 1391 می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و از حیث هدف کاربردی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش، مدیران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز شامل (روسای دانشکده ها، معاونین دانشکده ها و روسای آموزش) به تعداد 32 نفر و کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به تعداد 699 نفر می باشد. روش نمونه گیری در این مطالعه برای مدیران به صورت سرشماری بوده و برای کارکنان تصادفی ساده به تعداد 248 نفر می باشد. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه استاندارد و معتبر مدیریت تعارض که پرسشنامه مدیریت تعارض دارای 30 سوال مدیریت تعارض برای تعیین سبک های مدیریت تعارض مدیران (سبک اجبار، سبک سازش، سبک اجتناب، سبک همکاری، سبک مصالحه) و پرسشنامه خلاقیت دارای 50 سوال خلاقیت برای تعیین میزان خلاقیت کارکنان می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون وT مستقل استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین سبک اجبار مدیران و خلاقیت کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز همبستگی آماری معکوس و معنی داری وجود دارد. همچنین بین سبک سازش، سبک مصالحه، میزان تحصیلات و سابقه کاری مدیران و خلاقیت کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز همبستگی آماری مثبت و معنی داری وجود دارد. بین سبک اجتناب و سبک همکاری مدیران و خلاقیت کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز همبستگی معنی داری وجود ندارد. همچنین سبک های مدیریت تعارض مدیران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به تفکیک جنسیت متفاوت نیستند.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به جدول (1) ملاحظه میشود که ضریب همبستگی پیرسون بین سبک اجبار و خلاقیت کارکنان برابر 285/0- r = و سطح معنیداری 001/0 P =به دست آمده است و چون سطح معنیداری از 05/0 پایینتر است بنابراین بین دو متغیر فوق همبستگی آماری معکوس و معنیداری وجود دارد.
با توجه به جدول (2) ملاحظه میشود که ضریب همبستگی پیرسون بین سبک سازش و خلاقیت کارکنان برابر 035/0 r = و سطح معنیداری 02/0 P =به دست آمده است و چون سطح معنیداری از 05/0 پایینتر است بنابراین بین دو متغیر فوق همبستگی آماری مثبت و معنیداری وجود دارد.
با توجه به جدول (4) ملاحظه میشود که ضریب همبستگی پیرسون بین سبک همکاری و خلاقیت کارکنان برابر 027/0 r = و سطح معنیداری 62/0 P =به دست آمده است و چون سطح معنیداری از 05/0 بالاتر است بنابراین بین دو متغیر فوق همبستگی معنیداری وجود ندارد.
با توجه به جدول (5) ملاحظه میشود که ضریب همبستگی پیرسون بین سبک مصالحه و خلاقیت کارکنان برابر 0132/0r = و سطح معنیداری 04/0 P =به دست آمده است و چون سطح معنیداری از 05/0 پایینتر است بنابراین بین دو متغیر فوق همبستگی مثبت و معنیداری وجود دارد.
با توجه به جدول شماره (7) ملاحظه میشود که ضریب همبستگی پیرسون بین سابقه کاری و خلاقیت کارکنان برابر 51/0r = و سطح معنیداری 001/0 P =به دست آمده است و چون سطح معنیداری از 05/0 پایینتر است بنابراین بین دو متغیر فوق همبستگی مثبت و معنیداری وجود دارد."