چکیده:
از آنجایی که پرخاشگری و رفتار پرخاشگرانه آثار نامطلوبی بر حالت درونی افراد و به پیرو آن بر روابط بینفردی میگذارد، از طرفی توانایی در برقرارکردن ارتباط موثر با دیگران، باعث رشد مطلوب و شکوفایی شخصیت میشود، از این رو در پژوهش حاضر اثربخشی مهارتهای ارتباطی برکاهش پرخاشگری دانشآموزان دختر دوره متوسطه بررسی شد. جامعه آماری کلیه دانشآموزان دختر دوره متوسطه درسال تحصیلی90-89 و نمونه تحقیق60 نفر بود که به روش نمونهگیری خوشهای تک مرحلهای و تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه پرخاشگری اهواز (A.A.I) بود. طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی با پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود، که پس از انتخاب تصادفی گروههای آزمایشی و گواه، مداخله آزمایشی (مهارتهای ارتباطی) بر روی گروه آزمایش به مدت 12جلسه 60 دقیقهای و یک بار در هفته اجرا گردید. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر دو گروه پسآزمون، و آزمون پیگیری یک ماه پس از اجرای پسآزمون از هر دو گروه گرفته شد. به منظور تجزیه و انجام دادهها از تحلیل واریانس چند متغیری و کواریانس (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای ارتباطی بر کاهش پرخاشگری دانشآموزان دختر دوره متوسطه در پسآزمون و پیگیری موثر بوده است. نتایج درباره زیر مقیاسهای پرخاشگری نشان داد که آموزش مهارتهای ارتباطی در ابعاد خشم و عصبیت، تهاجم و توهین و لجاجت و کینهتوزی نیز موثر بوده است.
خلاصه ماشینی:
"همچنین، نتایج تحلیل آزمون شفه در این پژوهش نشان داد بین میانگین نمرههای شیوههای مقابله با فشار روانی مادران کودکان عقب مانده ذهنی، فلج مغزی و عادی در خرده مقیاسها، اختلاف معناداری وجود دارد؛ بدین ترتیب که در خرده مقیاسهای مرور هیجانی، بازداری هیجانی، مقابله اجتنابی و مقابله انفصالی (که شیوههای مقابلهایی منفی هستند) مادران کودکان عقب مانده ذهنی نمره بیشتری به دست آوردند، در خرده مقیاس موفقیتگرایی سمی مادران کودکان فلج مغزی نمره بیشتری کسب کردند و نیز در خرده مقیاسهای انعطافپذیری و کنترل شخصی (که دو شیوه مثبت مقابله با فشار روانی است) مادران کودکان عادی بالاترین نمره را دارا بودند.
نتایج تحلیل کواریانس یک راهه در متن مانکوا بر روی پسآزمون میانگین نمرههای مؤلفههای پرخاشگری دانشآموزان دختر گروههای آزمایش و گواه با کنترل پیشآزمون متغیر منبع تغییرات مجموع مجذورات درجه آزادی میانگین مجذورات F سطح معنیداری p مجذور اتا توان آماری خشم و عصبیت پیش آزمون 29/370 1 29/370 90/19 0001/0 26/0 992/0 گروه 83/520 1 83/520 99/27 0001/0 33/0 999/0 خطا 23/1023 55 64/18 تهاجم و توهین پیش آزمون 83/199 1 83/199 09/19 0001/0 26/0 990/0 گروه 52/134 1 52/134 85/12 001/0 19/0 941/0 خطا 51/575 55 46/10 لجاجت و کینه توزی پیش آزمون 03/548 1 03/548 64/63 0001/0 53/0 00/1 گروه 68/78 1 68/78 13/9 004/0 14/0 64/8 خطا 62/473 55 61/8 طبق جدول 3 سه فرضیه مربوطه این است: بین میانگینهای تعدیل شده پسآزمون خشم و عصبیت دو گروه تفاوت وجود دارد."