چکیده:
پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی ارزیابی فرصت های کارآفرینی در بیمه های عمر و به روش آمیخته انجام شده است . در مرحله کیفی، مصاحبه هایی نیمه ساختاریافته با خبرگان دو بخش اجرایی و آکادمیک صنعت بیمه عمر کشور انجام شد. این مصاحبه ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند و نهایتا در مرحله کدگذاری محوری ٣٦ معیار شناسایی گردید. این معیارها در ٨ عامل «منابع انسانی و توانمندیهای اجرایی موجود و موردنیاز»، «محصول»، «بازار هدف و گروههای جمعیتی موردنظر»، «قوانین و مقررات و زیرساخت های اجرایی»، «قدرت و میزان تهدید رقبا»، «میزان سودآوری فرصت های شناساییشده»، «موانع ورود به بازار بیمه عمر»، «ابهام و عدم شفافیت در بازار بیمه عمر» جای گرفتند. معیارهای مذکور در قالب پرسش نامه طراحی و بین مدیران بیمه های عمر شعب اصلی شرکت های بیمه منتخب در شهر تهران پخش و تعداد ٨٧ پرسش نامه قابل بررسی جمع آوری گردید. پایایی پرسش نامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ سنجیده شد که آماره آلفا برابر با ٠/٩٣ ارزیابی گردید. در تحلیل دادههای کمی از روش تحلیل عاملی استفاده شد که برخی از معیارها حذف و عامل «استراتژی کارآفرینانه » به عامل ها اضافه گردید و الگویی بر مبنای ٩ عامل طراحی شد. بر اساس نتایج پژوهش ، میزان سودآوری فرصت های شناساییشده، محصول و منابع انسانی و توانمندیهای اجرایی موجود و موردنیاز، مهم ترین عوامل در ارزیابی فرصت های کارآفرینی در بیمه های عمر هستند.
خلاصه ماشینی:
بر اساس نتایج پژوهش ، میزان سودآوری فرصت های شناساییشده، محصول و منابع انسانی و توانمندیهای اجرایی موجود و موردنیاز، مهم ترین عوامل در ارزیابی فرصت های کارآفرینی در بیمه های عمر هستند.
در حقیقت ، در صورت عدم شناسایی و ارزیابی این فرصت ها در قالب پژوهش حاضر که نگاهی ویژه به وضعیت کهنسالی کشور دارد، علاوه بر اینکه فعالان، سرمایه گذاران و کارآفرینان صنعت بیمه سودهای بالقوه کلانی را از دست خواهند داد، مسئولان و مدیران اجرایی ذیربط نیز از کاربردهای بیمه عمر به عنوان ابزاری که کارایی آن در برنامه ریزیهای جمعیتی دنیا اثبات شده است ، تا حدودی غافل خواهند ماند.
مجموعه عوامل دیگری که در الگو ملاحظه میشود و بر اساس تحلیل های ارائه شده (هم بخش کمی و هم بخش کیفی) در ارزیابی فرصت های کارآفرینی بیمه های عمر در درجه دوم اهمیت قرار دارد، مجموعه عوامل محیطی هستند که شامل پنج عامل «بازار هدف و گروههای جمعیتی موردنظر»، «الزامات قانونی و زیرساخت های اجرایی»، «قدرت و میزان تهدید رقبا»، «موانع ورود به بازار بیمه عمر»، و «ابهام و عدم شفافیت اطلاعات در بازار» است .
تأمین مالی نیز به عنوان عاملی مهم در ارزیابی فرصت های بازار در ادبیات کارآفرینی مورد توجه بوده است (١٩٩٣ ,Hall and Hofer)، اما در پژوهش حاضر به شیوههای تأمین مالی در ایران به دلیل پاسخ ندادن مصاحبه شوندگان در بخش کیفی دست نیافتیم .