چکیده:
هدف این مقاله بررسی تطبیقی میزان فقر در مناطق مختلف شهر تبریز می باشد. روش تحقیق پیمایش بوده و جامعه آماری تحقیق را کلیه خانوارهای ساکن در شهر تبریز تشکیل میدهد، که بر اساس آخرین سالنامه آماری منتشر شده شهر تبریز (1388) تعداد آن 391860 خانوار میباشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 400 نفر برآورده شد. شیوه نمونهگیری خوشهای و ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته است. برای ارائه نتایج از روشها و آمارههای توصیفی و برای آزمون فرضیهها ازآزمونهای تحلیل واریانس و توکی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزارspss انجام گردید. میزان فقر کل با محاسبه مجموع نمرات فقر فرهنگی، فقر موقعیتی، فقر ربطی و فقر مسکن به دست آمد. همچنین میزان هر یک از ابعاد نام برده در مناطق مختلف شهر تبریز سنجش و مقایسه شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس، بیانگر این است که بین فقر و ابعاد آن در10 منطقه شهرداری تبریز تفاوت معنیداری وجود دارد. آزمون توکی نیز به صورت دقیقتر این تفاوت میانگین را در ابعاد مختلف به ترسیم کشید.
The purpose of this research is study of poverty comparatively in several regions of Tabriz. The research method is survey and its statistical population is families inhabited in Tabriz who are 391860 families. Stratified sampling was selected and sample size of 400 was estimated using Cochran Model. The data were collected using a questionnaire. Descriptive statistical analysis and ANOVA and Tukey were used to analyze the data. Total level of poverty achieved by calculating the total number of cultural poverty, positional poverty, related poverty, and housing poverty. The level of each of the mentioned dimensions were compared and tested in different regions of Tabriz. The results of ANOVA suggest that there are significant differences between poverty and its dimensions in 10 municipal region of Tabriz. Also the test of Tukey presents these differences more significantly.
خلاصه ماشینی:
"این کمبود در اساس خود را در تعداد اتاق در اختیار خانوار و در پی آن تداخل زندگی افراد یک خانوار و چند خانوار با یکدیگر نشان میدهد، این نوع فقر باعث پایین آمدن قابلیتهای فردی برای تحصیل و ارتقاء مهارتها میشود، که بدین ترتیب اعضای خانوارهای فقیر را فقیر نگاه میدارد.
این کمبود در اساس خود را در تعداد اتاق در اختیار خانوار و در پی آن تداخل زندگی افراد یک خانوار و چند خانوار با یکدیگر را نشان میدهد، این نوع فقر باعث پایین آمدن قابلیتهای فردی برای تحصیل و ارتقای مهارتها میشود، که بدین ترتیب اعضای خانوارهای فقیر را فقیر نگاه میدارد (اطهاری، 1384: 117).
یافتهها جدول شماره (1): تحلیل واریانس فقر و ابعاد آن در مناطق دهگانه شهرداری تبریز بعد فقر منبع تغییرات مجموع مجذورات درجه آزادی میانگین مجذورات مقدارf سطح معنیداری فقر کل بین گروهی درون گروهی کل 651/31190 107/84575 758/115765 9 403 412 628/3465 864/209 514/16 000/0 فقر فرهنگی بین گروهی درون گروهی کل 380/8125 983/39120 363/47246 9 403 412 820/802 074/97 3/9 000/0 فقر موقعیتی بین گروهی درون گروهی کل 33/536 557/2589 889/3125 9 403 412 592/59 426/6 274/9 000/0 فقر ربطی بین گروهی درون گروهی کل 931/3696 880/22886 811/26583 9 403 412 770/410 791/56 233/7 000/0 فقر مسکن بین گروهی درون گروهی کل 756/1422 380/4777 136/6200 9 403 412 084/158 855/11 335/13 000/0 فرضیه یکم: میانگین فقر در بین مناطق مختلف شهر تبریز متفاوت میباشد."