خلاصه ماشینی:
"در طی دهماههء اول سال 1999،میانگین تولید نفت خام این کشور بین 35/1-3/1 میلیون بشکه در روز بود.
اندونزی همچنین حدود 180000 بشکه در روز گاز طبیعی مایع شده ( NGL ) و میعانات گازی تولید میکند(که جزو سهمیهء اوپک نیست)،که با احتساب آنها کل تولید کشور به حدود 5/1 میلیون بشکه در روز میرسد.
گاز طبیعی اندونزی دارای 3/27 تریلیون فوتمکعب ذخایر اثباتشدهء گاز طبیعی است که اکثر آنها در مناطق زیر واقعند: در نزدیکی میدان آرون،در سوماترای شمالی،در محدودهء میدان بدک در شرق کالیمانتان،در میدانهای کوچکتر دریای جاوه، بلوک دریایی کانجین43در شرق جاوه،تعدادی بلوک در ایریان جاوه و میدان ناتونا د-آلفا که بزرگترین میدان در جنوبشرقی آسیاست.
اندونزی علیرغم آنکه دارای ذخایر گازی قابل ملاحظهای است و بزرگترین صادرکنندهء گاز طبیعی مایع ( LNG ) به شمار میرود،اما هنوز برای تأمین حدود 50 درصد از نیازهای انرژی خود به نفت وابسته است.
در ژانویهء 1999،شرکت سمبگاز44 سنگاپور،قرارداد خرید 325 میلیون فوت مکعب در روز گاز طبیعی را از کنسرسیوم گاز طبیعی غرب به امضا رساند که این کنسرسیوم که شامل شرکت پرتامینا،کونوکو،پرتامینا اویل و منابع خلیج اندونزی میشود،تحت قرارداد مشارکت،از نیمهء سال 2001 آغاز به کار خواهد کرد.
توسعهء ظرفیتهای جدید LNG در دهههای آتی مسئلهای بحران برای اندونزی خواهد بود،به طوری که تأسیسات گاز طبیعی مایع آسه در نظر دارد تا ظرفیت خود را پس از سال 2010 به دلیل روند تهیشدن میدانهای گاز محلی کاهش دهد."