خلاصه ماشینی:
"1-حذف S2H با اینکه مقادیر این گاز در بیوگاز در حدود mPP میباشد ولی باعث خوردگی تجهیزات و مسمومیت کاتالیست واحد ریفرمینگ(نیکل)و الکترو کاتالیستهای پیل سوختی میشود.
واکنش تشکیل رسوب سولفید آهن به صورت زیر است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) این روش در کاهش مقادیر زیاد S 2 H موثر بوده و با کمک آن میتوان به غلظت خروجی کمتر mpp 100 دست یافت.
تحقیق جدیدی که بر روی اثر ترکیب بیوگاز ورودی به پیل سوختی انجام گرفته است[2،11 و 12]،بیانگر این است که حذف 2 OC از بیوگاز کاملا لازم نیست و بیوگازی که حاوی 60%متان و 40% 2 OC می باشد که از لحاظ انرژی الکتریکی تولیدی و راندمان با سیستمی که بیوگاز با 90%متان و 10% 2 OC مصرف میکند یکسان میباشد.
پیل سوختی سازگار با سیستم بیوگاز پیلهای سوختی موجود کلا به 4 دسته تقسیم میشوند: 1-پیلهای دما پایین( C 80-60)مانند پیلهای قلیایی( CFA )و پیل پلیمر جامد ( MEP ) 2-پیلهای دما متوسط مانند پیل اسید فسفریک( CFAP ) 3-پیلهای دما بالا مانند پیل کربنات مذاب ( CFCM ) هدف عمده استفاده از سیستم بیوگاز-پیل سوختی تولید انرژی از پسابها و فضولات آلی در واحدهای نه چندان بزرگ و نواحی روستایی است 4-پیلهای دما بسیار بالا ماند پیل سوختی اکسید جامد( CFOS ) پیلهای دما پایین چون پیلهای قلیایی،با این که به دلیل دمای عملکرد پایین به راحتی راهاندازی میشوند ولی با دیاکسیدکربن موجود در خوراک بیوگاز واکنش داده و تولید کربنات پتاسیم میکنند."