خلاصه ماشینی:
"(بهنقل از سگال و همکاران، ۲۰۰۲) ذهنآگاهی مستلزم راهبردهای رفتاری، شناختی و فراشناختی ویژه برای متمرکز کردن فرایند توجه است که به نوبۀ خود باعث جلوگیری از مارپیچ فروکاهندۀ خلق منفی گرایش به پاسخهای نگرانکننده و رشد دیدگاه جدید و پدید آمدن افکار و هیجانهای خوشایند میشود.
● برای داشتن تمرکز بر تنفس، هنگام بروز هیجانات شدید چه باید کنیم؟ هیجانات، جزئی از تجارب ما هستند اما اگر در تلۀ هیجانات دردناک و ناخوشایند خود گرفتار شویم و احساس ناامیدی کنیم، چگونه میتوانیم با این احساسات مدارا کنیم ما میتوانیم با هیجانات خود از طریق آگاهی داشتن از احساسات، بدون اینکه براساس آنها عمل کنیم، سروکار داشته باشیم.
کاری که ذهنآگاهی و تمرینات مراقبۀ آگاهانه انجام میدهد این است که ظرفیت شما را برای ایستادن و تجربه کردن و روبهرو شدن با تلخیها و احساسات آزاردهنده افزایش میدهد.
با افزایش انعطافپذیری ذهن، ظرفیت آن برای مقابله با تنشها و مصیبتها به شکلی سالم و درست بیشتر میشود و به این ترتیب، برگشت انسان به حالت شادی بعد از روبهرو شدن با مشکلات و سختیهای زندگی بسیار سریعتر و بیدردسرتر خواهد بود.
com برای ذهن، دو شیوۀ اصلی در نظر گرفته میشود: یکی «انجام دادن» و دیگری «بودن» ذهنآگاهی به معنی توجه کردن ویژه، هدفمند، در زمان کنونی، و خالی از پیشداوری و قضاوت است در هدایت خودکار، در حالیکه به نظر میرسد بدن در حال انجام کاری است، ذهن کار دیگری انجام میدهد؛ چون ما به شکل ذاتی تمایل نداریم که فکرمان را با چیزهای ساده مشغول کنیم."