چکیده:
: امروز صاحبنظران مدیریت براین باورند که نیروی انسانی به عنوان
اصلیترین دارایی سازمانها و به عنوان مزیترقابتی مطرح است و وجود روابط
سالم مبتنی بر همکاری و همدلی بین این منابع ارزشمند از جمله مهمترین
عوامل اساسیبرای موفقیت درهمه سازمانها اعم از صنعتی، اداری، خدماتی،
آموزشی و مانند آنهاست.
از طرف دیگر با توجه به پیچیدگی روزافزون سازمانها و تفاوت در اندیشه، نگرش
و باورهای افراد، تعارض به عنوانجزء اجتنابناپذیر زندگی سازمانی امروز مطرح
است. نکته قابل توجه اینجاست که اجتنابناپذیر بودن تعارض بر منفی
بودنآن نیست بلکه چه بسا اگر تعارض خوب مدیریت شود، برای سازمان مفید نیز
باشد. به عبارت دیگر تعارض سکهای است کهدو وجه مثبت و منفی دارد و شیوه
برخورد و یا رویارویی با آن است که اثر آن را برای سازمان تعیین میکند. از
اینرو، بیشکتوانایی مدیریت و کنترل پدیده تعارض در سازمانها از مهمترین
مهارتهای مدیریت است که مدیران امروز نیازمند آن هستند.دراین مقاله سعی
شده است با ارایه مفهوم تعارض، سطوح و انواع آن و رابطه آن با عملکرد و
سبکها و راهبردهایمدیریت تعارض گاهی در راستای آشنایی مدیران با این مهارت
مدیریتی برداشته شود.
خلاصه ماشینی:
"3. سطوح تعارض به طور کلی تعارض سازگار میتواند در پنج سطحظهور کند و افراد در سازمانها ممکن است با هر یک از این پنج سطح سروکار داشته باشند کهعبارتاند از: درون فردی، میان فردی، درون گروهی، میانگروهی و درون سازمانی.
درک تعارض: زمانی که شرایط پیشین واقعا بهپایهای برای اختلاف بین افراد با گروهها تبدیلشوند مرحله درک تعارض به وجود میآیدالبته این ادارک ممکن است فقط توسط یکی ازطرفین تعارض صورت گیرد.
به طور کلی پنج روش پاسخگویی بهتعارض وجود دارد که از آنها به عنوان سبکهایمدیریت تعارض یاد میشود و معمولا هر فرد دریکی از این سبکها غالب است (هورنانگ،2001).
در اینجا همکاری شامل تلاشی بهمنظور کار با دیگر افراد برای یافتن راه حلیاست که موجب تحقق اهداف هر دو فرد بشودبه عبارتی دیگر در این سبک طرفین برایبهدست آوردن منافع خود محکم ایستادهاند امادر عین حال خواهان همکاری با یکدیگرند ومنافع طرف مقابل را در نظر میگیرند.
موقعیتهای مناسب برای سبک مصالحه: -زمانی که اهداف مهم هستند، اما ارزش اینرا ندارند که باعث تعارض شوند -وقتی طرفین تعارض دارای قدرت برابرهستند -برای دستیابی به توافق موقت درموضوعات پیچیده -به عنوان یک راه حل کمکی زمانی کههمکاری و رقابت موفقیتآمیز نیست -وقتی فشار زمانی وجود دارد و باید به راهمقتضی دست یافت (هورنانگ، 2002).
علاوه بر این در حلتعارض، ابتدا باید به تجزیه و تحلیل آن پرداختسپس از فنون مختلف که در این زمینه وجود دارداز قبیل مذاکره، میانجیگری و داوری و مانند آنبرای حل تعارض استفاده کرد.
com/ conflict-management-html Encina, Gregorio billikopf (2002).
gov/Docs/manage/conflict."