چکیده:
تصمیم از مهمترین دستاوردهای مدیریت است و ارقام و اطلاعات مندرج در صورتهای مالی
قبل از هر چیزی مبنایی برای تصمیمگیریهای مالی و اقتصادی هستند . آنچه در این مقاله
ارائه شده است خلاصهای از بررسی انجام شده در مورد اثربخشی تصمیمات مالی مدیران در
شرایط تورمی است که بر اساس صورتهای مالی اتخاذ شدهاند.
اکثر قریب به اتفاق تصمیمات مدیران مستقیما آثار و پیامدهای مالی دارد یا به طور
غیرمستقیم وضعیت مالی موسسه را تحتتأثیر قرار میدهد . بنابراین لازم بود که بررسی
شود صورتهای مالی تهیه شده توسط بنگاهها تا چه اندازه توانسته است اطلاعات کافی در
اختیار آنان قرار دهد و آنان را در تصمیمگیریهای مطلوب در شرایط ناپایدار اقتصادی
یاری کند.
امیدواریم ، با توجه به شرایط تورمی حاکم بر اقتصاد امروز کشور، این مقاله بتواند
کمک و راهنماییهایی در جهت ارزیابی صحیح مدیران از شرایط محیطی و اطلاعات مورد
استفادة آنان ارائه و زمینة قابل قبولی را برای تصمیمگیریهای مالی آن فراهم کند.
خلاصه ماشینی:
"اهداف تحقیق هدف کلی این تحقیق بررسی اثربخشی تصمیمات مالی اتخاذ شدة مدیران در شرایط تورمی بر اساس صورتهای مالی تاریخی است و به همراه بررسی صورتهای مالی تعدیل شده و نسبتهای مالی شرکت فنرسازی خاور طی دورة پنجسالة 75 لغایت 1379، نتایج را جهت افزایش اثربخشی تصمیمات مدیران ارائه داده و برای رسیدن به نتایج موردنظر موارد زیر را بررسی کرده است.
توجه مدیران به تغییرات اقتصادی مخصوصا تورم اتکای مدیران به اطلاعات مالی تاریخی (صورتهای مالی)برای اتخاذ تصمیمات مالی به کارگیری اطلاعات مالی تاریخی مدیران برای اتخاذ تصمیمات سرمایه گذاری تصمیمات و سیاستهای مربوط به تقسیم سود بر اساس صورتهای مالی تاریخی به کارگیری اطلاعات مالی تاریخی مدیران برای اتخاذ تصمیمات تأمین منابع مالی سیاستها و تصمیمات تعیین قیمت محصولات تولیدی بر اساس صورتهای مالی تاریخی روش شناسی تحقیق برای آنکه کار پژوهش در محدودة زمانی و فرصتهای موجود عملی شود این بررسی متناسب با شرکت مورد مطالعه در یکی از صنایع اصلی کشور یعنی زنجیرة خودروسازی انجام پذیرفته است.
در بررسی و تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکت فنرسازی خاور از روش حسابداری بر مبنای ارزش جاری مبتنی بر واحد پول دارای قدرت خرید ثابت (CC/CD) و شاخص بهای تولیدکننده برای تعدیل حسابها مورد استفاده قرار گرفت و پس از تهیة جداول و محاسبات مربوط به تعدیل داراییها به بررسی نسبتهای مالی تهیه شده و مقایسة آن با نسبتهای محاسبه شدة قبل از تعدیل نیز پرداخته شده است که نشانگر کاهش وضعیت ایمنی ساختار مالی، کاهش نسبت استفادة مناسب از داراییهای ثابت و همچنین کاهش توانایی شرکت جهت پوشش بدهیهای بلند مدت است."