خلاصه ماشینی:
رویداددر بیکرانگیاخراییبهرام اردبیلی را گلهای همیشه بهاربه یاد سپردند بهرام اردبیلی،شاعر گروه«شعر دیگر»،به«بیکرانگی اخرایی»پیوست.
اردبیلی روز 24 اسفند 1321 در اردبیل به دنیا آمد.
در 22سالگی،نخستین شعرش را در مجلۀ فردوسی به چاپ رساند و پس ازآن با شاعرانی همراه شد که بعدها به گروه«شعر دیگر»معروف شدند.
در میانۀ دهۀ پنجاه به هند رفت و در آنجا به یوگا و موسیقی روی آوردو از سرودن شعر دوری گزید.
او پس از ازدواج به اسپانیا رفت و در آنجاساکن شد.
در این مدت سه بار به ایران سفر کرد.
وی در آخرین سفرشبه ایران،روز یکشنبه 30 بهمن ماه،ساعت 9 صبح به علت ایست قلبیدر گذشت و به وصیت خود در سکونت و تنهایی به خاک سپرده شد:در بیکرانگی اخراییآواز نیلبکها راگلهای همیشه بهاراز یاد نمیبرندشاید دمیدن نفسیدر استوانههای غمگینرسیدن بهاری راناباورانه مکرر کند.
(آواز برای گلهای همیشه بهار).
بهرام اردبیلی،از امضاءکنندگان بیانیۀ شعر حجم بود؛شعری که درآن بر تندی کلمات و چابکی و لغزندگی تصاویر و پارههای ناب احساستأکید شده بود.
از او هرگز کتاب مستقلی در نیامد.
اما،شاعران شعردیگر،که شعرشان از فضای سیاسی و اجتماعی دهههای چهل و پنجاهبه شدت فاصله داشت،موج جدیدی در ادبیات ایران پدید آوردند و درپیایجاد فضایی جدید در شعر ایران بودند.
طرفه آن که،شیوۀ سرایشاو و همراهانش،پس از 30 سال،در شعر دهۀ هشتاد پژواک یافته وسرمشق بسیاری از شاعران جوان در زمینۀ هنجارشکنی از ساختهایزبانی و تصویری شده است:پلک بر هم بگذارو در این دقیقهی آخرکه ماه در کمین عقرب میخرامدنگاهم کن ونفسم را بیامرز!...
(شبانه لیلی به بازخوانی قیس).
&%10044AMKG100G%