چکیده:
در این پژوهش، توان تعیین معیار سنجش کیفیت اطلاعات مرکب از بعد دقت (سود) با استفاده از یکی از پیامدهای اطلاعات باکیفیت به نام بازده اضافی مطلق آزمون شد. بدین منظور، معیارهای سنجش کیفیت اطلاعات از بعد دقت، به پیشتوانه ادبیات پژوهش، از طریق متداول ترین مدل ها اندازه گیری شد. در این راستا، اطلاعات 67 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1375 تا 1390 و با در نظر گرفتن برخی ویژگی ها، جمع آوری و بررسی شد. به منظور سنجش متغیرهای مستقل از روش های رگرسیون حداقل مربعات و همبستگی و برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش پرتفوی هجینگ (پوشاننده ریسک)، آزمون مقایسه زوجی، تحلیل عاملی اکتشافی و الگوریتم تکاملی ژنتیک استفاده شد. نتایج نشان داد با استفاده از پنج معیار سنجش آگاهی دهندگی (معیارهای اول و دوم)، هموارسازی باقیمانده (معیار اول)،کیفیت اقلام تعهدی باقیمانده (معیار دوم) و محافظه کاری باقیمانده می توان به معیاری مرکب دست یافت که در مقایسه با سایر معیارهای مورد بررسی، توان بیشتری در سنجش کیفیت اطلاعات از بعد دقت (سود) دارد.
خلاصه ماشینی:
"در این راستا، پژوهشگر به دنبال پاسخگویی به سؤالهایی به Fundamental earnings Measurement error این شرح است که آیا بازده اضافی مطلق را میتوان به عنوان یکی از پیامدهای کیفیت اطلاعات از بعد دقت بهکار بست؟ و آیا اطلاعاتی با کیفیت است که تنها با یکی از تعاریف (ویژگی) ارائه شده از کیفیت اطلاعات تطبیق نماید و یا آن که دارای چندین ویژگی باشد و بیش از یک تعریف کیفیت اطلاعات در مورد آن صدق نماید؟ مبانی نظری واژه کیفیت اطلاعات، نخستین بار توسط گراهام و داد (1934) در تحلیل مدل ارزشگذاری سهام وال استریت بهکار گرفته شد.
پس از تعیین عناصر معیار مرکب، نمونه پژوهش بر حسب معیار مرکب مرتب و به چهار بخش (پرتفوی) متوازن تقسیم و بازده اضافی ماهانه مطلق هجینگ (پوشاننده ریسک) محاسبه شد ]6[؛ و تفاوت میانگین بازده اضافی ماهانه مطلق هجینگ (پوشاننده ریسک) معیار مرکب با سایر معیارهای سنجش، از طریق بهکارگیری آزمون مقایسه زوجی به روش بوت استرپ و درجه تکرار 1000 آزمون شد؛ که چنانچه این تفاوت برای معیارهای سنجش کیفیت اطلاعات مورد بررسی در این پژوهش مثبت و معنیدار باشد، فرضیه دوم تایید میشود.
نتایج آزمون فرضیهها فرضیه اول برای آزمون این فرضیه، شرکتهای نمونه بر اساس هر یک از معیارهای سنجش کیفیت اطلاعات از بعد دقت مرتب و به چهار بخش (پرتفوی) متوازن تقسیم و میانگین بازده اضافی سالانه مطلق هجینگ (پوشاننده ریسک) محاسبه شد.
همانگونه که در نگاره (6) نشان داده شده است، معیار مرکب در مقایسه با سایر معیارهای مورد بررسی در این پژوهش، توانست میانگین بازده اضافی مطلق ماهانه هجینگ (پوشاننده ریسک) بیشتری را کسب نماید؛ از اینرو، فرضیه دوم پژوهش تایید میشود."