چکیده:
ایران تا کنون به کنوانسیونهای بین المللی حق مؤلف چون کنوانسیون برن، پاریس،
ژنو و رم ملحق نشده قوانین موجود در زمینه حقوق پدید آورنده ناقص بوده، نیازمند
تجدید نظر و تدوین قانون جدیدی است.در این مقاله سعی شده حقوق مادی و معنوی پدید
آورنده از دیدگاه حقوق ایران و کنوانسیونهای بین المللی و همینطور سایر کشورهای
جهان مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"بنا بر این با وصف امکان استفاده از حقوق مادی پس از انقضای مدت معین و یا در خارج از قلمرو سرزمین محل حمایت، که مورد اخیر در کشورهایی که به کنوانسیونهای بین المللی مربوط به حق مؤلف ملحق نشدند، شایع و رایج است، نمیتوان در هیچ زمان و یا مکانی حقوق معنوی پدید آورنده را مورد سوء استفاده قرار داد؛ به عنوان مثال اگر اثر برای نخستین بار در کشور فرانسه منتشر شود، ناشر ایرانی میتواند آن را در ایران تکثیر و منتشر نماید و در صورت انتشار، قابل تعقیب و مجازات نیست، زیرا ایران نه با فرانسه قرارداد متقابل حمایت از آثار ادبی و هنری دارد و نه عضو هیچ یک از کنوانسیونهای بین المللی که فرانسه عضو آن است میباشد.
مسأله واگذاری حقوق مادی پدید آورنده در ماده 5"قانون حمایت از مؤلفان و مصنفان و هنرمندان"پیش بینی شده، در این ماده آمده است:"پدید آورنده اثرهای مورد حمایت این قانون میتواند استفاده از حقوق مادی خود را در تمام موارد از جمله موارد ذیل به غیر واگذار کند: 1-تهیه فیلمهای سینمایی و تلویزیونی و مانند آن 2-نمایش صحنهای مانند تئاتر و باله و نمایشهای دیگر 3-ضبط تصویری یا صوتی اثر روی صفحه یا نوار یا هر وسیله دیگر 4-پخش از رادیو و تلویزیون و وسایل دیگر 5-ترجمه و نشر و تکثیر و عرضه اثر از راه چاپ و نقاشی و عکاسی و گراور و کلیشه و قالب ریزی و مانند آن 6-استفاده اثر در کارهای علمی و ادبی و صنعتی و هنری 7-به کار بردن اثر در فراهم کردن یا پدید آوردن اثرهای دیگر که در ماده دوم این قانون درج شده است."