چکیده:
هدف این مقاله ارائه تحلیلی از وضعیت توزیع درآمد و رفاه اجتماعی در ایران و
تغییرات آن در طول برنامه اول توسعه (73-1368) است.
نتایج نشان میدهد شکل توزیع درآمد در ایران چوله به راست است و بین سطوح درآمد
مناطق شهری و روستایی فاصله زیادی وجود دارد. درجه نابرابری درآمدی در ایران نسبتا
بالا بوده و در طول برنامه اول توسعه نیز تغییری ننموده است. البته در طول این دوره
نابرابری در مناطق شهری کاهش و در مناطق روستایی افزایش یافته است، بهگونهای که
این افزایش و کاهش همدیگر را در ارائه تصویری از نابرابری کل خنثی کردهاند.
همچنین در طول این دوره میزان رفاه اجتماعی در مناطق روستایی کاهش و در مناطق شهری
بیشتر از مناطق روستایی است.
خلاصه ماشینی:
"جدول 7ـ نابرابری در مخارج تعدیل شده فردی (PENNE) در ایران، 1368 و 1373 1373 1368 روستایی شهری کل کشور روستایی شهری کل کشور 385/0 391/0 410/0 355/0 404/0 409/0 ضریب جینی 358/0 308/0 394/0 258/0 383/0 360/0 GE(-1) 258/0 256/0 287/0 212/0 284/0 283/0 GE(0) 270/0 283/0 310/0 230/0 293/0 306/0 GE(1) 416/0 464/0 511/0 349/0 440/0 485/0 GE(2) مرجع : محاسبات انجام شده براساس آمار SCIHBS در سالهای 1368 و 1373 جدول 8 ـ مقایسه جهانی نابرابری ( متوسط ضریب جینی) دهه نود میلادی دهه هشتاد میلادی کشور یا ناحیه جغرافیایی 338/0 332/0 کشورهایی با درآمد بالا 289/0 250/0 اروپای شرقی 319/0 350/0 جنوب آسیا 381/0 387/0 شرق آسیا و اقیانوس آرام 380/0 45/0 خاورمیانه و شمال آفریقا 450/0 435/0 مرکز و جنوب آفریقا 493/0 498/0 آمریکای لاتین و حوزه کارائیب 410/0 409/0 ایران مرجع: بانک جهانی (1997) و محاسبات انجام شده برای ایران اکنون برای هماهنگی با مطالعات قبلی در ایران، یک بار دیگر با استفاده از توزیع مخارج تعدیلشده خانوار (بجایPENNE) تجزیه و تحلیل انجام میشود.
دوم اینکه طبق برآوردهای مرکز آمار ایران، ضریب جینی برای سالهای 1373- 1368 نشان میدهد که نابرابری در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری است، اما نتایج این تحقیق، عکس این مطلب را نشان می دهد (برای مقایسه نتایج مربوط به دوره سیاست تعدیل، به جدول (9) و همچنین نمودار (4) مراجعه شود )[24].
8. Deininger, K and L Squire (1996); “A New Data Set Measuring Income Inequality”, World Bank Economic Review, 10, pp."