چکیده:
هدف از تحقیق حاضر، مقایسه ی اثربخشـی تمرینـات تعـادلی اختلالـی و غیراختلالـی بـر قابلیت های تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. برای این کار ٣٨ زن سـالمند بـا دامنـه ی سنی ٨٠-٦٥ به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از طریق گمارش تصادفی، به گروههای آزمایشی اختلالی(١٣ =n)، غیراختلالی(١٢ =n) و کنترل(١٣ =n) تقسیم شدند. قبل و پـس از دورهی تمرینی، آزمون ثبات قامتی ایستا و پویا با دستگاه تعادلسنج بایودکس به عمل آمـد. روایی و پایایی این دستگاه در مطالعات قبلی و تحقیق حاضر مورد تایید قرار گرفتـه اسـت . نتایج نشان داد که تمرین اختلالی بر همه ی شاخص های تعادل ایسـتا و پویـا تـاثیر معنـادار داشته است (٠٠٥P). اما در تمرین غیراختلالی فقط در شاخص نوسان میانی - جـانبی(ML) هر دو نوع تعادل ایستا و پویا بهبود معنادار مشاهده نشد(٠٠٥P). همچنین تمرین اختلالـی نسبت به تمرین غیراختلالی در شاخص نوسان میانی جانبی دو نوع تعادل ایستا و پویا تـاثیر بیشتری داشته است (٠٠٥P). یافته های تحقیق حاضر، اصل اختصاصی بودن تمرین را مـورد تایید قرار داد. با عنایت به این که تمرینات اختلالـی اثـربخش تـر از تمرینـات غیراختلالـی تشخیص داده شد، لذا میتوان در مداخلات توانبخشی، برنامه های تعادلی مبتنی بـر ایجـاد اختلال را به منظور افزایش پایداری میانی - جـانبی و در نتیجـه ، کـاهش بـه خطـر افتـادن سالمندان مد نظر قرار داد. P). همچنین تمرین اختلالـی نسبت به تمرین غیراختلالی در شاخص نوسان میانی جانبی دو نوع تعادل ایستا و پویا تـاثیر بیشتری داشته است (٠٠٥
خلاصه ماشینی:
همچنین تمرین اختلالـی نسبت به تمرین غیراختلالی در شاخص نوسان میانی جانبی دو نوع تعادل ایستا و پویا تـأثیر بیشتری داشته است (٠٠٥P).
همچنین تمرین اختلالـی نسبت به تمرین غیراختلالی در شاخص نوسان میانی جانبی دو نوع تعادل ایستا و پویا تـأثیر بیشتری داشته است (٠٠٥ واژگان کلیدی: .
نتایج تأثیر معنادار تمرینات اختلالی را بر شاخص های کلی (Overall)، نوسان قدامی – خلفی (AP) و نوسان میانی – جانبی (ML) در هر دو نوع تعادل ایستا و پویای آزمودنیها نشان داد.
همچنین ، تمرینات غیراختلالی بر شاخص های کلی (Overall) و نوسان قدامی - خلفی (AP) تعادل ایستا و پویا تأثیر معنادار داشته است .
برای توضیح این یافته که تمرین اختلالی تأثیر بیشتری بر نوسان میانی – جانبی (ML) در مقایسه با تمرین غیراختلالی داشته است ، میتوان به یافته های منسفیلد و همکاران (٢٠٠٧) اشاره کرد.
نتایج آنها نشان داد که تعادل پویا بهبود داشته ، اما تمرین بر تعادل ایستا تأثیر معناداری نداشته است .
A perturbation-based balance training program for older adults: study protocol for a randomised controlled trial.
Effect of a perturbation-based balance training program on compensatory stepping and grasping reactions in older adults: a randomised controlled trial.
Methods to assess and improve the physical parameters associated with fall risk in older adults, Preventive Medicine.
A water- based training program that include perturbation exercises to improve stepping responses in older adults: study protocol for a randomized controlled cross-over trial.