چکیده:
حضرت امیر المومنین علی(ع) بهعنوان فرماندهی توانمند و امیر دلهای پاک رزمندگان اسلام، سبک خاصی در نفوذ بر نیروهای رزمنده و سایر مخاطبان مثل مردم، نزدیکان و دشمنان داشتند که برخاسته از وحی و برگرفته از سیره نبی مکرم اسلام حضرت محمد(ص) است. در این مقاله تلاش شده است با مطالعه نامهها، خطبهها و حکمتهای آن حضرت در نهج البلاغه، اصول حاکم بر سبک رهبری نظامی ایشان شناسایی و تبیین شود. روش تحقیق استراتژی نظریه پردازی داده بنیاد است و با استخراج 1046 مضمون از کل منبع تحقیق در نهایت سبک رهبری ایشان، که چگونگی تعامل هر فرمانده را با چهار گروه مخاطب و همچنین ویژگیهای اعتقادی و فردی ایشان را نشان دهد، تدوین شد. با توجه به یافته های این پژوهش سبک مطلوب از دید امام علی(ع) سبک اقتضایی مبتنی بر مبانی اعتقادی و تکلیف محور است که در مورد زیردستان، مردم، نزدیکان و دشمنان با راهبردهای مناسب هدایت دلسوزانه، مراعات برادرانه، مراقبت سختگیرانه و مبارزه جوانمردانه بهکار میرود. اجرای این سبک، که به نام سبک فرماندهی و رهبری حکیمانه نامگذاری شده است به کسب موفقیت در ماموریت و رشد انسانها و هم چنین رضایت خداوند منجر میشود.
خلاصه ماشینی:
Fairholm(2002)) منبع: 2 ـ پیشینه پژوهش درباره تبیین سبک فرماندهی امام علی علیه السلام و همچنین ویژگیهای آن حضرت در جایگاه رهبری حکومت اسلامی مستند به سیره یا آثار آن حضرت، فعالیتهای زیادی انجام شده است.
در ادامه چند مورد از پژوهشهای نزدیک به موضوع این تحقیق به صورت خلاصه معرفی می شود: جدول شماره 3 : معرفی پژوهشهای پیشین <TD>ردیف</TD> <TD>مؤلف</TD> <TD>منبع</TD> <TD>برداشت</TD> <TD>1</TD> <TD>جمال الدین دینپرور(1386)</TD> <TD>کتاب: فرمانهای امام امیرالمؤمنین علی علیهالسلام به مدیران ارشد</TD> <TD>مؤلف این کتاب از میان 79 نامه نهجالبلاغه، 19 نامه آن حضرت را مورد مطالعه و بررسی قرار داده و نکات مدیریتی آنها را استخراج کرده است.
نتیجه گیری انتخاب بهترین سبک رهبری برای فرماندهان به منظور نفوذ در افراد تحت فرماندهی و وادارکردن آنها به وظایف سازمانی و یا جلوگیری از ارتکاب رفتار غیر مجاز با الگوگیری از امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام، بسیار مهم است که محور مطالب اصلی این مقاله است.