چکیده:
صنعت بیمه به دلیل ماهیت توزیع کنندگی ریسک و تامین کنندگی منابع مالی بلندمدت در اقتصاد و به دلیل وجود رشته های مختلف بیمه ای که نقش هماهنگ کنندگی بازارهای مالی را بر عهده دارند می تواند به بهبود فضای کسب وکار کمک شایانی نماید. صنعت بیمه به طور مستقیم در شاخص ها و زیرشاخص های بهبود فضای کسب وکار وارد نمی شود، اما از طریق اثرگذاری بر بازارهای مالی و بر شاخص های بهبود فضای کسب وکار، می تواند شرایط توسعه کسب وکار را فراهم آورد. از مهم ترین شاخص های بهبود فضای کسب وکار می توان به شاخص اخذ اعتبار و همچنین حمایت از سرمایه گذاران اشاره نمود. شاخص اخذ اعتبار به میزان دسترسی به منابع مالی اشاره دارد و در این زمینه صنعت بیمه نقش مستقیم و غیرمستقیم در نظام تامین مالی و تسهیل فرایند تامین اعتبار ایفا می نماید و می تواند شاخص فضای کسب وکار را ارتقا بخشد. شاخص حمایت از سرمایه گذاران به طور عمده به فضای حقوقی بازار سرمایه برمی گردد، اما زیرشاخص حمایت از سهامداران که در این شاخص وجود دارد جایگاه فعالیت صنعت بیمه برای گسترش نقش بازار سرمایه در بهبود فضای کسب وکار خواهد بود. در این مقاله ضمن بررسی جایگاه ایران در شاخص بهبود فضای کسب وکار و همچنین زیرشاخص های اخذ اعتبار و حمایت از سرمایه گذاران به بررسی تفصیلی نقش صنعت بیمه در بهبود فضای کسب وکار پرداخته و عملکرد این صنعت مورد بررسی قرار گرفته و با تبیین چالش های موجود برای ارتقای نقش این صنعت در بهبود فضای کسب وکار راهکار ارائه شده است . نتایج مطالعه حاکی از نقش اندک صنعت بیمه در بهبود فضای کسب وکار در کشور و نیازمندی این صنعت به بازبینی در این جهت می باشد.
خلاصه ماشینی:
اين بخش ها که تشکيل دهنده بخش مالي و به طور ويژه نظام تأمين مالي هستند چه از روش هاي مستقيم مانند تأمين منابع مالي و تأمين اعتبار براي بخش هاي توليدي و صنايع و چه از روش هاي غيرمSسGتAقيMم ORمOانNند نقش تسهيل کنندگي آنها در راه اندازي کسب وکار جديد و همچنين تسهيل روند انجام فعاليت هاي اقتصادي به بهبود فضاي کسب وکار و در نتيجه افزايش رشد اقتصادي و توسعه هر کشور کمک خواهند نمود.
صنعت بيمه نيز به عنوان يکي از مهم ترين بخش هاي تأمين کننده منابع مالي بلندمدت و همچنين به دليل نقش توزيع کنندگي ريسک آن نقش قابل توجهي را مي تواند در توسعه فضاي کسب وکار هر کشور ايفا نمايد.
نقش ديگر آن عبارت است از نقشي که اين صنعت مي تواند در تسهيل کنندگي فرايند تأمين اعتبار و منابع مالي در ساير بخش هاي مالي و توزيع ريسک فعاليت هاي اقتصادي از طريق رشته هاي بيمه اي همچون بيمه هاي اعتباري ، بيمه سهام و بيمه سپرده داشته باشد.
هرچه در يک کشور ميزان دسترسي به منابع با سهولت کمتري صورت گرفته و نظام مالي توانايي کمتري در تأمين منابع مالي براي توليد داشته باشد و همچنين مؤسسات اعتبارسنجي و رتبه بندي قدرت پايين تري براي به اشتراک گذاري و مبادله اطلاعات اعتباري در اختيار داشته باشند، امتياز شاخص اخذ اعتبار براي اين کشور در سطح پايين تري بوده و بنابراين در مورد شاخص فضاي کسب وکار در جايگاه بدتري قرار خواهد گرفت (اشرفي و همکاران ، ١٣٩٠).