چکیده:
چکیده از نظر لغتشناسان و مفسران، بررسی معنای واژههای قرآن یکی از ضرورتهای ترجمه و تفسیر قرآن است. این ضرورت در باب واژگانی که مشترک معنوی هستند و به زبان دیگر، معادل دقیق و مشخصی برای آنها وجود ندارد، چندین برابر میشود. در این مقاله، سعی بر آن است که واژههای قرآنی که از نظر معنایی با هم مشترک هستند و همة آنها در زبان فارسی معمولا به «گناه» ترجمه میشود، مورد بررسی قرار گیرد و ترجمة آنها از نظر لغتشناسان و مفسران قرآن کریم و تفاوت آنها با یکدیگر مشخص شود که این کار در ترجمه و تفسیر قرآن فایدة خود را نشان خواهد داد.
خلاصه ماشینی:
در ایـن مقاله ، سعی بر آن است که واژه های قرآنی که از نظر معنایی با هم مشترک هستند و همۀ آنها در زبان فارسی معمولا به «گناه » ترجمه میشود، مورد بررسی قـرار گیـرد و ترجمـۀ آنها از نظر لغت شناسان و مفسران قرآن کریم و تفاوت آنها با یکدیگر مشـخص شـود کـه این کار در ترجمه و تفسیر قرآن فایدة خود را نشان خواهد داد.
وقتی گفته میشـود: «جرمه یجرمه » به معنای «حمله : بر او بار کـرد» اسـت و بـه معصـیت هـم کـه «جریمـه » اطـلاق میشود، از همین باب است ، چون وبال معصیت بر دوش انسان بار میشود به عقوبت مـالی و امثـال آن هم جریمه میگویند، چون اینها را بر مجرم بار میکنند (تاجدینی، ١٣٨٢: ١٨٥).
ایزوتسو مینویسد: «این اصطلاح تقریبا با «إثم » مترادف است و بیشتر در بخش های تشریعی قرآن بـه کـار رفته است ، به نظر میرسد که این واژه بر گناه و جرمی دلالت دارد که درخور تنبیه و مجازات است (همان ، ١٣٧٨: ٥١٢).
ک؛ ایزوتسو، ١٣٧٨: ٥٠٩) و در جای دیگر مینویسد: «بیضاوی (در انوار التنزیل و اسـرار التأویل ، ذیل آیۀ ٢٩ سورة یوسف ) گفته است که ذنب مفهومی است که در سطح بالاتری از خطیئه قرار دارد و عامل «قصد» یا «نیت » را به عنوان «فصل » یعنی وجه افتراق خطیئه از ذنب یـاد کـرده است ؛ به عبارت دیگر، بنا بر گفتۀ بیضاوی، خطیئه به آن ذنب اطلاق مـیشـود کـه از روی قصـد و نیت انجام گرفته باشد» (همان ، ١٤١٨ق .