چکیده:
با توجه به نقش تاثیرگذار دین در شکل بخشیدن به نگرشها ،گرایشها و معنابخشی به رفتارهای اجتماعی، پژوهش حاضر درصدد است تا اثر هویت دینی برحفظ میراث فرهنگی در بین جوانان شهر اصفهان را مورد بررسی قرار دهد. دیدگاههای نظری متعددی در باب نقش دین در جامعه وجود دارد. دورکیم و مارکس دین را ابزار قدرتمندان و موجب تخریب و تخدیر جامعه دانستهاند ولی وبر دین را منشا بروز تغییرات اجتماعی میداند. این پژوهش با روش پیمایشی از طریق توزیع 343 پرسشنامه در شش منطقه از مناطق 14 گانه شهرداری شهر اصفهان که با نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدهاند، صورت گرفته است. حجم نمونه با نرمافزار spss sample power محاسبه شد وبه منظور آزمون فرضیات از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار Amos استفاده گردید. یافته های پژوهش حاکی از آن است که هویت دینی جوانان در سه بعد عاطفی، اعتقادی و پیامدی با ابعاد شناختی، احساسی و عملکردی حفظ میراث فرهنگی ارتباط مستقیم و معناداری دارد و هویت دینی، 15/0از تغییرات در حفظ میراث فرهنگی را تبیین میکند. همچنین از بین متغیرهای زمینه ای تحصیلات پاسخگویان بر حفاظت از میراث اثر مثبت و معنادار داشته است. شاخصهای برازش مدل نشان میدهد مدل، برازش قابل قبولی دارد.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین سؤالات پژوهش حاضر عبارتند از: چه ارتباطی میان هویت دینی با حفاظت از میراث فرهنگی برقراراست؟ آیا با افزایش میزان هویت دینی، میزان گرایش به حفظ میراث فرهنگی در بین جوانان افزایش مییابد؟ برمبنای این ارتباط، در شهر اصفهان چگونه میتوان از طریق تقویت هویت دینی، حفظ میراث فرهنگی را بهبود بخشید؟ این تحقیق بر آن است که با ترسیم یک چارچوب نظری و ارزیابی آن در شهر اصفهان، راه را برای استفاده از استعدادهای بالقوهای چون دین، نیروی انسانی جوان و سرشار از خلاقیت و سازندگی هموار سازد و زمینه مشارکت آنان را در حفظ میراث فرهنگی و کاستن از ابعاد بحران موجود فراهم نماید.
با توجه به اهداف پژوهش مبنی بر سنجش نقش دین بر زندگی اجتماعی و تأکید بر حفاظت فعال از میراث فرهنگی و استفاده از مقاله سفیری (1388) که هویت دینی را در سه بعد احساسی، اعتقادی و عملی مطالعه کرده است، در این پژوهش نیز بعد اعتقادی، عاطفی و پیامدی دینداری مورد بررسی قرار میگیرد.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد که هویت دینی جوانان در سه بعد عاطفی، اعتقادی و پیامدی برابعاد شناختی، احساسی و عملکردی حفظ میراث فرهنگی تأثیر معناداری دارد.
براساس نتایج ضریب تعیین هرسه بعد احساسی (14/0)، شناختی (09/0) و عملکردی- حمایتی (04/0) متغیر هویت دینی بر حفظ میراث فرهنگی تأثیر مثبت و معناداری دارد؛ یعنی پاسخگویان نسبت به حفظ آثار باستانی احساس ثبت داشته تا حدی این آثار را میشناسند و در عمل نیز به حمایت و نگهداری از این آثار علاقهمندند."