چکیده:
کارایی، انصاف، برابری و عدالت مهمترین واژههای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در طول تاریخ بشر بودهاند که اندیشه جوامع و تمدنها را به خود مشغول داشتهاند. برداشت هر جامعه از این مفهومها اثرهای مهمی بر بازارهای کار، کالا و خدمات و بر توزیع درآمد و انتظارهای جامعه از دولت دارد. در پژوهش پیش رو با مشاهده آزمایشگاهی از راه بازیهای رفتاری، تصمیمهای توزیعی (برابری یا انصافگرایی) نمونهای 108 نفره از جامعه مورد نظر (دانشجویان دانشگاه مازندران) برآورد شد. اثر شرایط بازیها (بیطرف، شریک دیگر، بیطرف و شریک گروهی) بر تصمیمهای افراد برای انتخاب توزیع درآمد به شکل برابریطلبی، کاراییطلبی، خودخواهانه و ایثارگرانه سنجیده شده است. نتیجهها از آن حاکی است که منفعت گروهی باعث تبانی برای افزایش سهمخواهی از حساب مشترک شده و منتفعنبودن باعث تمایل بیشتر به سوی استحقاقها و کاراییطلبی در تصمیم توزیعی میشود. تابع توزیعی در دیدگاه بازیکنان تابعی با عرض از مبدا مثبت است. همچنین درآمد دریافتی با افزایش استحقاق افزایش پیدا میکند؛ اما این رابطه یک به یک نیست. احساس نوعدوستی در دومین تصمیم مشترک دیده میشود؛ در حالی که در تصمیم اول مشترک این احساس کمتر است. احساس پایمالشدن حق در تصمیمهای غیرمنصفانه گذشته برای افراد، آنها را برای تصمیمگیری غیرمنصفانه آتی ترغیب میکند.
Efficiency, fairness, equality and justice have been the most important economic, social, political and cultural terms that have engaged societies and civilizations’ thought till now. Each community's understanding of these concepts will have significant effects on labor, commodity and service markets, income distribution and community’s expectations from the government. Using laboratory observations and via behavioral games, this study has tried to survey the distributive decisions - equality or fairness based - of a 108-member sample of the target society (students of university of Mazandaran). It has also investigated the effect of games’ features on the individuals’ choice of income distribution. The results indicate that group interest raises collusion for increasing the individual’s takeover from the joint account, and that being not interested makes one more inclined to using entitlement and efficiency as the basis of distributive decision. The distribution function in the participants’ view is a one with positive y-intercept. Furthermore, one’s received income increases as one gets more entitled. The ratio between this relationship’s two parties, however, is not 1. Sense of altruism is found in the second common decision, while it is less prevalent in the first one. One’s feeling of his or her rights having been violated in the past unfair decisions makes one more likely to make unfair decisions in the future.
خلاصه ماشینی:
"در برابر، بین میانگین امتیاز و میانگین پاداش در بازی شریکان گروهی و در بازی شریکان دیگر در سطح یک درصد تفاوت معنادار وجود داشته است؛ یعنی پاداش به صورت معادل با امتیاز توزیع نشده است؛ بنابراین نتیجههای بازی به نوع بازی حساس بوده است؛ یعنی هنگامی که افراد در تصمیمهای مشورتی خود به صورت مشترک با فرد دیگری منتفع بودند، تصمیمهایی غیر از منصفانه گرفتهاند ـ تصمیمهای غیر از منصفانه تصمیمهای برابریطلبابه، ایثارگرانه و خودخواهانه هستند که در بخش بعدی آزمون شده و نتیجهها ارائه میشودـ؛ اما عدم وجود نفع شخصی بدون مشارکت در بازی بیطرف، تصمیمهای آنها را به سمت تصمیمهای منصفانه بیشتر سوق داده است.
در بازی ایثارگرانه (Self-sacrifice) فرض بر این است که فرد در حالتی که استحقاق دریافت بیشتر را دارد، دستکم ده درصد از سهم خود چشمپوشی کند؛ یعنی سهم درآمد وی از سهم امتیاز وی دستکم ده درصد کمتر باشد؛ چون در بازی بیطرف تصمیمهای ایثارگرانه و خودخواهانه معنا ندارد، دو نوع تصمیم دیگر به جای آنها بررسی شده است؛ تصمیمهایی که افراد برای برقراری برابری بیشتر انجام دادهاند؛ یعنی در صورتی که امتیاز یک بازیکن کمتر بوده اما بیشتر از سهم امتیازش سهم درآمدی به وی دادهاند، تصمیمهای حمایت از ضعیف نامگذاری شده و در برابر تصمیمهایی که به نابرابری بیشتر انجامیدهاند ـ تصمیمهایی که به افراد با امتیاز بالاتر سهم درآمدی بیشتر از سهم امتیازی دادهاندـ، تصمیمهای حمایت از قوی نامگذاری شدهاند."