چکیده:
یکی از جلوههای اصلی کاربرد فناوریهای نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی مورد توجه
دولتها، مفهوم دولت الکترونیک است. مزایای فراوان حاصل از تحقق ایدة دولت الکترونیک
بسیاری از دولتها را بر آن داشته است تا با سرمایهگذاریهای کلان در زمینههای
فناوری اطلاعات و ارتباطات، به سمت تحقق اندیشة دولت الکترونیک حرکت نمایند. نکتة
اصلی که نباید آن را از نظر دور داشت موانع موجود در راه تحقق دولت الکترونیک و از
آن مهمتر، چالشهایی است که به همراه پیادهسازی آن به وجود خواهد آمد. در این
نوشتار، ضمن تبیین زمینهها و مبانی شکلگیری دولت الکترونیک، وضعیت فعلی دولت
ایران و چالشهای حقوقی فراروی تحقق دولت الکترونیک مورد بررسی قرار میگیرند.
خلاصه ماشینی:
"هر چند دولت الکترونیک قابلیتهای بسیاری دارد و به عنوان مثال «آموزش الکترونیک»* در زمینههای مختلف از جمله حوزة حقوق میتواند آگاهی شهروندان را افزایش دهد و از بار مشکلات جامعه بکاهد و یا با استفاده از سیستمهای رایانهای هوشمند (سیستمهای خبره) بسیاری از امور تسهیل میگردد و حتی به این روش نتیجة احتمالی دعاوی پیش بینی میشود و در نتیجه، بدون مراجعه به قاضی و محاکم دادگستری، طرفین به حل و فصل اختلافات میپردازند و از این رو پارهای از دعاوی و اختلافات کاهش مییابد، اما به موازات شناخت و استفاده از این امکانات سودمند، آسیبشناسی و بررسی چالشهای فراروی دولت الکترونیک نیز از موضوعات بسیار مهم و قابل ملاحظهای است که به تازگی مورد توجه گستردة صاحبنظران قرار گرفته است.
برای سرعت بخشیدن به این حرکت، شورای عالی اداری در نود و سومین جلسة خود، مورخ 15 تیرماه 1381، طرح تحقق دولت الکترونیک را بنا به پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور در جهت دستیابی به اهداف قانون برنامة سوم توسعه به منظور دستیابی به اطلاعات دقیق و به هنگام در بخشهای مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، از طریق اتوماسیون کردن فعالیتها، تسریع در انجام امور، بهبود نحوة ارائة خدمات به مردم، افزایش کیفیت تصمیمگیری در سطوح مختلف، کاهش هزینهها، افزایش کارایی و اثر بخشی در بخشهای مختلف، گردش صحیح و سریع اطلاعات بین دستگاههای اجرایی تصویب نمود (دبیرخانة شورای عالی اطلاعرسانی، 1381 ب) که در آن اتوماسیون فعالیتهای عمومی و اختصاصی دستگاههای اجرایی و نظام اداری و اتصال به شبکة اینترنت مورد تأکید قرار گرفته است."