شیخ داوود قیصری ساوی و امام خمینی (ره) مقاله

"حضرت امام خمینی(ره)در این کتاب در موارد بسیاری نیز آراء و اندیشه‌های قیصری را نقد کرده‌ و نظر خود را ارائه کرده است. 6-قیصری حضرات خمس و عوالم کلیه را ذکر می‌کند ولی امام خمینی ترتیب آن را خلاف ذوق‌ عرفانی دانسته و می‌فرمایند:اول،حضرات‌ (به تصویر صفحه مراجعه شود) حضرت غیب یا احدیت اسماء ذاتیه است و عالم آن سر وجودی،که کسی را از آن اطلاعی‌ نیست. امام خمینی این معنی را رد کرده‌ می‌فرماید:حکمت که بر پیامبران(ع)افاضه شده‌ عبارت است از معرفت الله و شئون ذاتیه و تجلیات‌ اسمائی و افعالی او در حضرت علمی و عینی به‌ مشاهده حضوری و علم به کیفیت مناکحات و مراودات و نتایج الهیه در حضرات اسمائیه و اعیانیه به علم حضوری،سپس ایشان احتمال‌ می‌دهند که حکمت علم به کمال الجلاء و الاستجلاء باشد،چرا که کمال الجلاء ظهور حق‌ در آینه اتم و کمال الاستجلاء شهود نفسش در آن‌ است(ص 55). (ص 112) 16-قیصری در باب رویای ابراهیم(ع)قیاس‌ به نفس کرده و سخنی گفته است،امام با رد سخن او گفته‌اند:«حب مفرط ابراهیم(ع) مانع تعبیر رویا شد و او فدا کردن‌ محوبترین چیزها نزد خود(اسحاق(ع)نزد ابن‌عربی‌ و اهل سنت و اسماعیل(ع)نزد امامیه)دانست و ابراهیم(ع)توهم فرمود که فداء به گوسفند تعلق گرفته‌ است اما حقیقتا فناء تام و اضمحلال کلی در (به تصویر صفحه مراجعه شود) حضرت احدیت اصل رؤیا بود و ذبح فرزند یا گوسفند رقیقه‌ای از این حقیقت است."