خلاصه ماشینی:
"نسل جوانی که فوج فوج به راه انقلاب و امام رو آورده و میآورند،طلاب جوانی که وارد حوزههای علمیه شده و میشوند،و همه آنانی که از این پس مسؤولیت تداوم انقلاب را بر دوش میگیرند،اگر نسبت به گذشته آگاه نباشند، اندیشههای تحجر گرایانه و مقدس نمایانه را از عرفان و زهد و تعبد راستین باز نشناسند، سرچشمه و منشأ خطر را آنسان که باید تشخیص ندهند،خطر بازگشت تدریجی و انحراف از اصول در توفان حوادث آینده و فضای غبارآلودی که ممکن است از سوی صاحبان تفکرات شکستخورده از امام و انقلاب،در نبود امام ایجاد شود،به طور جدی وجود دارد.
امام در نجف،از یکسو مسؤولیت ادامه قیام را بردوش داشت و میبایست در مقابل آمریکا و رژیم هر وسیلهای محو و نابود کنند،بایستد و بگذارد خون شهیدانی که در آن روز مظلومانه در خیابانها و کوچههای قم و تهران و دیگر شهرهای ایران بر زمین ریخته شد،هدر رود،و این امر مستلزم برقراری رابطه مستمر با ایران بود و ارتباط با ایران با وجود ساواک جهنمی شاه و همکاری آن با مأمورین عراق که سخت مراقب اوضاع بیت امام در نجف بودند،بسیار دشوار مینمود،بویژه آنکه یاران امام نیز یا در حبس و یا در تبعید و تحت کنترل بودند،با این همه امام وظیفه خود میدانستند تا به خانوادههای شهدا رسیدگی کرده و عناصر مؤمن به انقلاب را در داخل و خارج کشور به هم مرتبط نموده و با تبادل اطلاعات و اخبار مربوطه به نهضت و تعقیب برنامهها و بررسی وضعیت رژیم شاه،تغذیه فکری انقلابیون را فراهم سازند،و با ارسال سخنرانیها و بیانیهها و کتابها،مشعل انقلاب را همچنان روشن و فروزان نگاه دارند."