چکیده:
نمونة انتخاب شده است و نمیتوان آن را به طور قطعی به استراتژیهای حضرت اباعبدالله الحسین( نسبت داد.استراتژی شهادتطلبی از استراتژیهای قیام در روز عاشورا عنوان مهمترین (بالاترین امتیاز) استراتژی را در میان تمامی مقاطع به خود اختصاص داده است و کاربردیترین استراتژی نیز که در هفت مقطع زمانی دیده میشود، استراتژی دفاع از استراتژی کلان قیام میباشد.در مقاطع قبل از شهادت حضرت اباعبدالله الحسین( از انواع استراتژیهای کلان: قیام، مبارزة کلامی و خلق فرصت، بیشترین اهمیت را داشتهاند که از این میان، استراتژیهای شهادتطلبی، دفاع، افشاگری، ارشاد، حضور موثر و هجرت را میتوان نام برد و در مقاطع پس از شهادت اباعبدالله الحسین( از انواع استراتژیهای کلان: مبارزة پنهان و مبارزة کلامی بیشترین اهمیت را در نهضت عاشورا داشتهاند، که از این میان میتوان به استراتژیهای صبر، افشاگری و ذکر مصیبت اشاره نمود.
خلاصه ماشینی:
"امام حسین(، با عملکرد مثبت و عظیم خود ثابت نمود که اسلام، دینی است که بعد سیاسی آن بسیار نیرومند است، احکامی که جنبة اجتماعی و سیاسی دارد و نقشی که یک مسلمان در قبال موضوع حق و باطل بر دوش دارد و نیز اهمیت مسألة حکومت و رهبری و دخالت مردم در سرنوشت اجتماعی خویش و نظارت بر روند کار حاکمان و مسؤولان امور، از ابعاد وسیع این بعد سیاسی اسلام میباشد.
بیان مسأله این تحقیق به دنبال کشف استراتژی پیشوایان دین (رهبران ولایی) در ارتباط با قدرتهای حاکم در قالب مدلی مفهومی است و به دنبال آن به بررسی ارتباط مؤلفههای مدل ارائه شده با استراتژیهای نهضت عاشورا میپردازد.
پرسشنامه: از نوع پرسشنامة لیکرتی است مشتمل بر 89 سؤال، که 19 سؤال به بررسی ابعاد عینی و ذهنی پیشوایان میپردازد و 60 سؤال به منظور بررسی استراتژیهای مدل در 14 مقطع از نهضت عاشورا طراحی شده است که هر سؤال در این بخش به لحاظ وجود استراتژیهای خرد برای هریک از 5 استراتژی کلان در مدل در زمان پاسخگویی صاحبنظران میبایست به استراتژیهای فرعی، که در مجموع 22 مورد بودند، در مقاطع زمانی تعریف شدة نهضت عاشورا پاسخگو میبودند که در نتیجه میتوان گفت هر فرد در بخش استراتژیهای پرسشنامه نظر خود را در ارتباط با 308 سؤال اعلام داشته است."