چکیده:
کتابهایی که درباره عاشورا و زندگانی امام حسین(ع) نوشته شده، بسیار است؛ اما
بیشتر آنها اگر نگوییم بیبار، بیگمان کمبار و بیمقدارند. راقم این مقال در
کتابخانهام بیش از پانصد جلد کتاب در این باره دارم. فراتر از اینکه آنها را تورق
کنم با تعمق و تحقیق در آنها نگریستهام و عصاره و هر یک را نوشتهام و
پارهای از نتیجههایی که از این سفر دور و دراز گرفتهام، اینک در این نوشتار
مینویسم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید:
خلاصه ماشینی:
"»[xxi] با این همه، منتخب طریحی همواره مطلوب طبع روضهخوانان بوده است و بسیاری از مؤلفانی که پیرامون عاشورا و امام حسین(ع) کتاب تألیف کردهاند، فراوان از آن نقل قول کرده و از آنجا که کتابی مشهور و متداول است، بدون تأمل و تحقیق، آن را مأخذ و منبع اقوال و آرای خود ساختهاند.
منظور از اندکی تفصیل در اینجا بیان شرح حال و آثار محدث نوری نیست که این کار در جای خود شده است؛[lxiv] بلکه مراد آن است که یادآوری گردد که محدث نوری چنان بود که پس از نیم قرن و اندی تحصیل و تحقیق به نیکی دریافت که اینک نه به مصائب عاشورا که باید بر تحریفات عاشورا گریست و بر این همه توهین و تحقیری که توسط دوستان نادان درباره امام حسین(ع) روا داشته میشود، ندبه و زاری کرد و تا دیر نشده است، باید کاری کرد؛ زیرا این تحریفات، مدام در حال توالد و تزاید پیش میروند.
(ص307-304) آقای درایتی در پایان پیشدرآمدی که بر کتاب نوشته است، از محدث نوری و کار او (لؤلؤ و مرجان) به تکریم یاد کرده و گفته است: «اگر ما در آینده، شاهد چند اثر جدی همچون لؤلؤ و مرجان، از عالمان بزرگوار باشیم، دامنه سخنان بیمأخذ و دروغهای شاخدار کاسته خواهد شد؛ ولی اگر بنا باشد همه در خلوت، سخن را تأیید کنند، ولی همت و جرأتی به خرج ندهند، باید هر سال بیش از سال قبل شاهد آلودهسازی این فرهنگ باشیم و حتما در برابر اهلبیت(ع) مسئول خواهیم بود."