خلاصه ماشینی:
"زیرا آنها که تبعید شدند در همان تبعیدگاه فعالیتهای فرهنگی گستردهای را آغاز کردند و بدینترتیب شرایط لازم برای انتشار مبانی فکری نهضت امام خمینی در میان مردم مناطق دوردست، توسط رژیم شاه فراهم شد.
کسانی هم که در زندان حبس شدند، از فرصت به دست آمده به خوبی بهره بردند و پیام نهضت امام را به گوش افراد و گروههای دیگر رساندند و از آنجا که در راه اهدافشان گرفتار شده بودند، شرایط زندان را به سادگی تحمل کردند و آنان که مظلومانه به شهادت رسیدند، مجالس بزرگداشتشان که پی در پی از طرف قشرهای مختلف و با هدایت رهبران فکری نهضت امام برپا میشد، پایگاهی بود برای تبیین مفاسد رژیم شاه و تهییج احساسات مردم.
وی در خاطرات خود میگوید: بعد از شهادت مرحوم حاج آقا مصطفی، آقای ربانی املشی را به دلیل ایراد سخنرانی به شهر بابک کرمان تبعید کردند که من دو سه بار به دیدن ایشان رفتم.
تبعیدی در منطقه سراوان،[1] با کمک حجتالاسلام سرحدی پیشنماز یکی از مساجد آن منطقه، در مساجد شیعیان و اهل سنت حضور یافته و زمینههای برقراری ارتباط با مردم را فراهم نمودند و در فرصتهای پیش آمده برای مردم آنجا که به دلیل شرایط ویژه جغرافیایی از حال و هوای انقلاب دور بودند سخنرانی کرده و آنها را با نهضت امام خمینی آشنا نمودند.
آیتالله شهید سعیدی، از دیگر شخصیتهایی بود که با سخنرانیهای پرشور و حماسی خود در مسجد موسیبنجعفر تهران، افراد بسیاری را با نهضت امام خمینی آشنا کرد و از جنایتها و خیانتهای رژیم شاه پرده برداشت."