خلاصه ماشینی:
"از طرفی میدانیم که اسلام به همهء نیازها و ضرورتهای انسان پاسخ مثبت داده و برای آن قانون وضع کرده است،حال این بحث مطرح است که حاکم و مجری قانون چه کسی است؟ به عقیدهء شیعه تردیدی نیست در اینکه پس از پیامبر اکرم(ص)،علی(ع)و فرزندان معصومش علیهم السلام از جانب خداوند امام و والی جامعه هستند و دارای ولایت عامه و خلافت کلی الهی میباشند.
سپس با وجود بداهت این امر به ادله لفظیه نیز استناد میفرمایند،چنانکه در نهج البلاغه آمده است:سزاوار نیست حاکم و فرمانده بر ناموس و خونهای مردم و غنیمتها و احکام اسلام و امامت بر مسلمین بخیل باشد تا برای جمع مال ایشان حرص بزند و نه جاهل تا بر اثر نادانی خود آنها را گمراه گرداند و نه ستمگر تا به ظلم و ستم آنان را مستأصل و پریشان نماید و نه ترسندهء از تغییر ایام تا با گروهی همراهی کرده دیگری را خوار سازد و نه رشوهگیر در حکم تا حقوق مردم را از بین برده حکم شرع را بیان ننماید و نه تعطیل کنندهء سنت و سیرهء پیامبر(ص)باشد تا امت را هلاک و تباه سازد.
به دیگر سخن میتوان گفت که در جامعه اسلامی دو نوع مقررات اجرا میشود: نوع اول-احکام آسمانی و قوانین شریعت که مواردی ثابت و احکام غیر قابل تغییر میباشند، اینها یک سلسله احکامی هستند که به وحی آسمانی به عنوان دین فطری غیر قابل نسخ بر رسول اکرم (ص)نازل شدهاند و برای همیشه در میان بشر واجب الاجراء معرفی گردیده،چنانکه خدای متعال در قرآن کریم میفرماید:«با یکتاپرستی روی به دین آور،این آفرینشی است که خدا مردم را به آن شیوه آفرید،تغییری در آفرینش خدا نیست،این است آیین استوار و لیکن بیشتر مردم نمیدانند."