چکیده:
استفاده از آمارهای مربوط به دوره 1381-1338 به بررسی تأثیر رشد شاخصهای معرف سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی در ایران پرداخته شده و این نتیجه حاصل گردیده که رشد سطح سواد در بزرگسالان و نیز رشد متوسط سالهای تحصیل نیروی کار، تأثیر مثبت و معناداری روی رشد تولید ناخالص داخلی داشته است.
خلاصه ماشینی:
"E P} استفاده از آمارهای مربوط به دوره 1381-1338 به بررسی تأثیر رشد شاخصهای معرف سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی در ایران پرداخته شده و این نتیجه حاصل گردیده که رشد سطح سواد در بزرگسالان و نیز رشد متوسط سالهای تحصیل نیروی کار، تأثیر مثبت و معناداری روی رشد تولید ناخالص داخلی داشته است.
بیشتر اقتصاددانان معتقد هستند که در حقیقت کمبود سرمایهگذاری در سرمایههای انسانی عامل اصلی نازل بودن سطح رشد اقتصادی در کشورهای در حال توسعه است و تا زمانی که این کشورها آموزش و پرورش، استفاده از علوم و دانش و افزایش سطح مهارتهای حرفهای را ارتقا ندادهاند، بازدهی و کارایی نیروی کار و سرمایه در سطح نازلی باقی میماند و رشد اقتصادی با کندی و با هزینههای سنگینتر صورت میگیرد.
(1998) senoJ dna llaH P} تأثیر و حتی در جهت آن مشاهده میشود؛به عنوان مثال«جمیسون ولات» 1P}در یک مطالعه سری زمانی و مقطعی برای دوره 1986-1960 و بررسی آمار 58 کشور نشان میدهند که در توضیح رشد درآمد (PDG) نقش سرمایهگذاری در آموزش مثبت و به لحاظ آماری معنادار است، اما این نقش در دورههای گوناگون و کشورهای مختلف بسیار متفاوت است.
تمامی تخمینهای به دست آمده از الگوهای مورد بررسی در این مقاله، مؤید آن است که برای دستیابی به رشد اقتصادی، افزون بر سرمایههای مادی، سرمایهگذاری در زمینه انسانی نیز مورد نیاز است؛زیرا سرمایهگذاری در منابع انسانی عبارت است از آموزش و تربیت نیروی انسانی برای کسب مهارت مختلف و پیشبرد امر تولید که این امر میتواند با بالا بردن سطح مهارت و تخصص نیروی کار و کارآمد کردن آن و همچنین افزایش قابلیتهای آن، موجب ارتقای کیفیت تولیدات شده و کارایی استفاده از سرمایه فیزیکی را بالا برد."