چکیده:
مناسب برای دستیابی به تکنولوژی مدرن و استفاده از ماشین آلات و تجهیزات با فناوری جدید است. ولی باید توجه داشت که جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی، منوط به شناسایی عوامل مؤثر بر آن و ایجاد تغییرات مناسب در آنها است. در مقاله حاضر سعی شده، در قالب به الگوی اقتصادسنجی، با استفاده از روش«خود بازگشتی با وقفههای توزیعی» 1P}عوامل مؤثر بر سرمایهگذاری مستقیم خارجی در ایران مورد مطالعه قرار گیرد.نتایج مطالعه نشان میدهد که اولا:رابطه تعادلی بلند مدت برای سرمایهگذاری مستقیم خارجی در ایران وجود ندارد و فقط رابطهای کوتاه مدت برقرار میباشد؛ثانیا:سرمایهگذاری مستقیم انسانی رابطه مستقیم و با سایر متغیرهای مورد بررسی؛مانند نرخ تورم، مالیات بر شرکتها و نرخ تعرفه، رابطهای معکوط دارد.
خلاصه ماشینی:
"مروری بر مطالعات انجام شده جهت تعیین متغیرهای مؤثر در جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی و در نهایت، تصریح مدل مناسب، به بررسی مطالعات انجام شده در این زمینه میپردازیم: «اردال و تاتوگلو» 1P}با ارائه مدلی مناسب به بررسی تجربی عوامل مکانی مؤثر بر جذب IDF به ترکیه برای دوره 1998-1980 میپردازند و چنین نتیجه میگیرند که اندازه بازار داخلی، زیربنای اقتصادی، جذابیت بازار کشور میزبان و باز بودن اقتصاد؛اثر مثبت و بیثباتی نرخ ارز و بیثباتی سیاسی و اقتصادی نیز، تأثیر منفی بر جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی دارند.
بویور با رگرس کردن ورود IDFبر متغیرهای ساختاری و بیرونی نتیجه را بدین صورت بیان میکند:اندازه بازار، سرمایه انسانی، زیر ساختهای اقتصادی و باز بودن اقتصاد اثر مثبت بر ورود سرمایهگذاری مستقیم خارجی دارند ولی هزینه نیروی کار، تورم و نرخ ارز واقعی تأثیر منفی بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی دارند.
نتیجه گیری سرمایهگذاری در تمامی نظریات و الگوهای رشد اقتصاد به عنوان موتور محرکه رشد و توسعه اقتصادی در نظر گرفته شده است و بر همین اساس نیز اتخاذ تدابیری برای جذب سرمایه کافی به منظور تأمین منابع مالی طرحهای اقتصادی از جمله مهمترین دغدغههای تصمیم گیرندگان اقتصادی در هر جامعه است، این مهم و کمبود منابع پسانداز شده نسبت به نیازهای سرمایهای در اغلب کشورها؛به ویژه کشورهای در حال تسوعه از جمله ایران جذب سرمایههای خارجی را اجتناب ناپذیر نموده است."