چکیده:
هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی سینماتیکی و سینتیکی پرتابهای آزاد موفق و ناموفق بسکتبال با استفاده از اطلاعات بهدستآمده از برنامهی پردازش تصویر و مدلسازی دینامیکی بود. شرکتکنندگان شش نفر از بسکتبالیستهای حرفهای با میانگین سن 09/2 ± 23 سال بودند. برنامهی پردازش تصویر در MATLAB طراحی شد تا مختصات دو بعدی بهدستآمده از تصویر دوربینها (u & v) را به زوایای بین مفاصل تبدیل کند. زوایای محاسبهشدهی بین مفاصل بهعنوان ورودی به مدل دینامیکی دادهشد و اطلاعات سینتیکی مانند ضربهی زاویهای و بیشینهی گشتاور بهعنوان خروجی بهدست آمد. از آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون با نرمافزار SPSS نسخهی 18 برای مقایسهی پرتابهای موفق و ناموفق در سطح 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد در پرتابهای موفق، مفصل مچ دست (046/0 p ≤) دارای فلکشن بیشتر و مفصل آرنج (028/0 p ≤) دارای فلکشن کمتر نسبت به پرتابهای ناموفق است. سرعت زاویهای هر سه مفصل در لحظهی رهایی در پرتابهای موفق بیشتر از پرتابهای ناموفق بود، اما در سرعت زاویهای مچ دست و آرنج اختلافات، معنیدار شد. در بررسی ضربهی زاویهای اختلاف معنیداری بین پرتاب موفق و ناموفق وجود نداشت، اما در پرتابهای موفق، بیشینهی گشتاور مفصل مچ دست بیشتر از پرتابهای ناموفق بود (046/0 p ≤). در یک نگاه کلی، بهنظر میرسد افزایش در سرعت زاویهای مفصل مچ دست که ناشی از گشتاور بیشتر در این مفصل میباشد، در موفقیت پرتابهای آزاد تأثیر داشتهاست.
خلاصه ماشینی:
"در جدول ٣ میانگین ، انحراف استاندارد و معنیداری آماری پارامترهای سینتیکی شامل قدر مطلق سطح زیر منحنی گشتاور بر حسب زمان و قدر مطلق بیشینه ی گشتاور مفاصل مچ دست ، آرنج و شانه در صفحه ی حرکتی ساجیتال نشان دادهشدهاست .
گشتاور تولیدی حول مفصل شانه در حرکت آبداکشن بحث و نتیجه گیری هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی سینماتیکی و سینتیکی پرتابهای آزاد موفق و ناموفق بسکتبال با استفاده از اطلاعات به دست آمده از برنامه ی پردازش تصویر و مدلسازی دینامیکی در بسکتبالیست های حرفه ای با میانگین سن ٢.
در بررسی زاویه ی فلکشن مفاصل در صفحه ی حرکتی ساجیتال در لحظه ی رهایی، مشخص شد که در پرتابهای موفق ، مفاصل مچ دست و شانه دارای فلکشن بیشتر و مفصل آرنج دارای فلکشن کمتر نسبت به پرتابهای ناموفق است .
در بررسی مفصل شانه در صفحه ی فرونتال مشخص شد که در پرتابهای ناموفق مفصل شانه در لحظه ی رهایی دارای سرعت زاویه ای بیشتر و زاویه ی آبداکشن کمتری نسبت به پرتابهای موفق است ، اما اختلاف معنیداری بین تفاوتهای بدست آمده مشاهده نشد.
در بررسی ضربه ی زاویه ای مشخص شد که در پرتابهای موفق ، میزان این پارامتر در مفاصل شانه و آرنج بیشتر و در مفصل مچ دست کمتر از پرتابهای ناموفق است ، اما اختلاف معنیداری بین تفاوتها وجود نداشت .
در یک نگاه کلی با توجه به یافته های تحقیق حاضر میتوان گفت که به نظر میرسد افزایش در سرعت زاویه ای مچ دست که ناشی از گشتاور تولیدی بیشتر در این مفصل است ، در موفقیت پرتابهای آزاد تأثیر داشته است ."