چکیده:
طی دهههای اخیر در جوامع مختلف، تمرکززدایی بهعنوان ابزاری برای کارآمدتر کردن سیاستهای بخش عمومی قلمداد شده است و هزینهها و منافع متعددی در خصوص آن مطرح شدهاند. هر سیاست تمرکززدایی سه بعد دارد که شامل تمرکززدایی سیاسی، تمرکززدایی اداری و تمرکززدایی مالی میشود. این مطالعه، تأثیر تمرکززدایی مالی را بر رابطه متقابل بین رشد و تساوی منطقهای در توزیع منابع مالی در استان های ایران با استفاده از رویکرد دادههای تابلویی مورد ارزیابی قرار میدهد. نتایج، رابطه غیرخطی میان تمرکززدایی مالی و رشد اقتصادی را تأیید میکنند. به این صورت که با افزایش تمرکززدایی مالی تا یک سطح مشخص، رشد اقتصادی افزایش و پس از آن بهدلیل هزینههای ناشی از تمرکززدایی، رشد اقتصادی کاهش مییابد. چنین رابطهای در خصوص تمرکززدایی مالی و توزیع عادلانه منابع مالی نیز وجود دارد. بین دو سطح مشخص از تمرکززدایی، دو متغیر رشد و توزیع عادلانه خلاف جهت هم و در خارج از این دو سطح، در جهت هم حرکت می کنند. همچنین بین رشد و توزیع عادلانه منابع مالی تقابل وجود دارد.
During recent decades، decentralization has been regarded in various societies as an instrument for making public sector policies more efficient، and its numerous advantages and disadvantages have been discussed. Each decentralization policy has three dimensions including Political decentralization، Administrative decentralization and Fiscal decentralization. This paper evaluates the impact of fiscal decentralization on the interaction between economic growth and regional equity in the distribution of fiscal resources in provinces of Iran by using panel data method. The results verify a nonlinear relation between fiscal decentralization and economic growth، so that economic growth rises with fiscal decentralization increase to a specific level and then it decreases because of disadvantages of decentralization. There is a relationship between fiscal decentralization and equitable distribution of fiscal resources too. Growth and equitable distribution variables change in the opposite direction between two levels of decentralization، and move in the same direction out of this interval. There is also a tradeoff between growth and equitable distribution of fiscal resources.
خلاصه ماشینی:
"در کنار منافع ناشی از تمرکزدایی ، اجرای سیاست های تمرکززدایی هزینه هایی را نیز به دنبال دارد، که این هزینه ها به دو دسته تقسیم می شوند: گروه اول تحت عنوان هزینه های ساختاری ، از عدم انطباق ساختار تمرکززدایی با ساختارهای سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی یک جامعه شکل می گیرند و شامل فساد مالی ، کاهش درآمدهای عمومی ، افزایش نابرابری در میان دولت های محلی و کاهش بهره وری در اقتصاد ملی می شوند.
همچنین ، هر نرخ رشد مورد نیاز g که بیشتر از نرخ رشد بهینه در مدل عمومی است ، منجر به مخارج مرکزی کمتر و سهم کمتر ناحیه ثروتمندتر خواهد شد که خود منجر به سطوح پایین تر برابری در توزیع منابع مالی برای رسیدن به نرخ رشد بالاتر می شود.
بسط وتصریح الگوی اقتصاد سنجی بر اساس روابط ١٥، ١٦ و ١٧، سیستم معادلات همزمان زیر را برای شناسایی تأثیر تمرکززدایی مالی بر رابطه متقابل رشد و توزیع عادلانه منابع مالی می توان معرفی نمود: Growthit = β0 + β1DCit + β2DCit + β3Equityit + +β4 AIit DCit + β5SPit DCit + β6 lnGDPit−1+ µi +vit (18) Equityit = α0 + α1DCit + α2DCit + α3Growthit + α4ExBuit + α5HLit + α6Taxit + α7Taxit + µi* +vi*t که در آن Growth it، نرخ رشد اقتصادی در استان i ام در سال t ام است ."