چکیده:
دریاچة ارومیه بزرگترین و شورترین دریاچة دائمی ایران است که بر اثر تغییرات جوی ایجادشده در دو دهة اخیر و به دنبال آن خشکسالیهای طولانیمدت و کاهش بیش از حد تراز سطح آب دریاچه، مشکلات زیستمحیطی فراوانی را به وجود آورده است. همچنین در طول دهههای اخیر در اثر کاهش حجم آبهای ورودی و افزایش غلظت نمک موجود در آن، سواحل طولانی نمکی ایجاد شدهاند. از سوی دیگر مشکلات ناشی از عدم تامین آب شرب مورد نیاز گیاهان و جانوران به ترتیب، باعث خشکشدن گیاهان و از بین رفتن جانوران منطقه میشود. علاوه بر این، شوری بیش از حد آب دریاچة ارومیه نیز، شرایط زیستی نامناسبی برای «آرتمیا» فراهم آورده است که ضمن از بین بردن بخش اعظمی از این ارزشمندترین موجود زندة دریاچه، ادامة حیات بقیة آرتمیاهای موجود را مورد تهدید قرار میدهد.
خلاصه ماشینی:
"قرار گرفتن نمک در معرض هوا باعث شده است که این نمکها به وسیلة باد و توفان به زمینهای کشاورزی و مناطق مسکونی اطراف منتقل شود که علاوه بر شور کردن خاک، با وارد شدن غبار ناشی از آن به دستگاه تنفسی بیماریهای خطرناکی را ایجاد کند (شکل ۳).
/شکل ۱: موقعیت دریاچة ارومیه و حوضة آبریز آن پراکنش نهشتههای نمکی: دریاچه حجم زیادی از نمکهای ورودی را در خود جای داده است، پسروی سطح آب باعث نمایانشدن پهنههای وسیع شورهزار شده است.
قرار گرفتن نمک در معرض هوا باعث شده است که این نمکها به وسیلة باد و توفان به زمینهای کشاورزی و مناطق مسکونی اطراف منتقل شود که علاوه بر شور کردن خاک، با وارد شدن غبار ناشی از آن به دستگاه تنفسی بیماریهای خطرناکی را ایجاد کند /بستر خشک شدۀ دریاچۀ ارومیه / دریا آبنمک سطح زمین سطح آب پهنۀ فرورفته /شکل ۵: لجندرمانی در دریاچة ارومیه پینوشت 1."