چکیده:
هیدراتهای گازی بزرگترین نهشته هیدروکربنی دنیا هستند. این نهشتهها در همه رسوبات دریایی توزیع شدهاند و پایداری آنها عمدتا به دما و فشار وابسته است. در واقع حدود ۹۹ درصد از این نهشتههای هیدروکربنی شامل متان هستند که یک گاز گلخانهای قدرتمند بهشمار میرود. متان آزاد شده از هیدراتهای گازی، در رویدادهای انقراض گروهی دخالت داشته است. تغییرات کنونی و آتی دمای اقیانوس، توانایی افزایش آهنگ تولید متان از هیدراتهای گازی و بنابراین امکان تاثیر بر اقلیم زمین را دارد. در حالیکه اعماق دریا معمولا بهعنوان جاذب گازهای گلخانهای عمل میکند، آزاد شدن متان از هیدراتهای گازی میتواند منبع بسیار چشمگیری در آینده باشد. بنابراین میتواند خطری واقعی در تلاشهای ما برای محدود کردن انتشار گاز گلخانهای بهوجود آورد.
خلاصه ماشینی:
"در حالیکه اعماق دریا معمولا بهعنوان جاذب گازهای گلخانهای عمل میکند، آزاد شدن متان از هیدراتهای گازی میتواند منبع بسیار چشمگیری در آینده باشد.
شواهد فسیلی نشان میدهند که حبابدار شدن تدریجی متان از درون رسوبات اعماق دریا، دستکم از۴۵۰ میلیون سال پیش تاکنون، بخشی از ریتمهای طبیعی زمین بوده است.
اعماق دریا در اطراف حاشیههای قارهای اروپا بهطور مشخص بسیار گرمتر از دریاهای قطبی است؛ بنابراین آنها نهشتههای بسیار کمتری از هیدراتهای متان را نگه میدارند.
تقریبا بهخوبی معلوم شده است که گرم شدن هوا و اقیانوس، به سمت قطبها سریعتر اتفاق میافتد و بهعلت سردتر بودن رسوبات اقیانوسی در مناطق قطبی، آنها این ظرفیت را دارند که در اعماق کمتر، هیدراتهای متان بیشتری نسبت به جاهای دیگر داشته باشند.
این گفته بدان معناست که در بسیاری از نواحی، بهویژه در مناطق اقیانوسی استوایی که تحت تأثیر وجود یک ترموکلاین دائمی، اقیانوس به شدت لایهلایه است، اعماق دریا- دستکم به مدت چندصد سال- احتمالا بسیار کمتر گرم میشود.
شواهد فسیلی نشان میدهند که حبابدار شدن تدریجی متان از درون رسوبات اعماق دریا، دستکم از ۴۵۰ میلیون سال پیش تاکنون، بخشی از ریتمهای طبیعی زمین بوده است تصویر۱: اندازه و توزیع جهانی برآوردشده برای رسوباتی که میتوانند حاوی هیدراتهای گازی باشند.
اعماق دریا در اطراف حاشیههای قارهای اروپا بهطور مشخص بسیار گرمتر از دریاهای قطبی است؛ بنابراین آنها نهشتههای بسیار کمتری از هیدراتهای متان را نگه میدارند تصویر۳: خروج حبابهای متان از حاشیه قارهای غرب اقیانوس اطلس (تصویر از دامنه همگانی برنامه کاشف اوکینوس NOAA)."