چکیده:
دانش های زبانی را باید از جمله دانش های مؤثر در وقف و ابتدا به شمار آورد. از آنجا کـه این دانش ها با گذر زمان تغییر و تحول یافته اند، زبانشناسی جدید می توانـد تحـولی در شـیوه آموزش و تحلیل این علم پدید آورد. در این نوشتار تأثیر زبانشناسی جدیـد در دانـش وقـف و ابتدا، با شیوه توصیفی ـ تحلیلی بررسی شده است . نتیجه این تحقیق حاکی از آن اسـت کـه موارد وقف ، با تقسیم زبان به گروه ، جملـه ، جملـه مسـتقل و بنـد کـاملا مربـوط اسـت و در صورتی که ملاکهای روشنی از این تقسیم بندی ارائه شود، جایگاه وقف در آیات قـرآن ، بـه سادگی قابل تشخیص و آموزش خواهد بود.
خلاصه ماشینی:
"٥٧ـ٥٨) از نوع وقف تام دانسته ، در صورتی که توجه به نقش تعلیلی ایـن واژه ، نشان می دهد که وقف بر این مورد از نوع حسن است ؛ زیرا ادوات تعلیلی ماننـد «إن » و معادل آن «زیرا» وابسته ساز هستند و جملات قبل را از نظر لفظی و معنایی به جملات بعـد متصل میکنند ـ که در ادامه نوشتار در مورد ادوات وابسته ساز توضیحی خواهد آمد.
٥)؛ به عبارت دیگر، در صورتی که جمله مستقل ، به تنهایی یک پاراگراف باشد، وقف بـر پایـان آن تام است ؛ زیرا تنها بین پاراگراف های یک متن ، ارتباط معنایی ضعیف و محـو مـیشـود و در غیر این صورت ، یعنی بین جمـلات مسـتقل داخـل یـک پـاراگراف ، همچنـان ارتبـاط معنـایی آشکاری است .
با این وجود، شاکر در کتاب خویش (شاکر، قواعد وقف و ابتـداء در قرائـت قـرآن کـریم ، ١٣٨٣: ١٨٤ـ١٨٥) وقف بر «ینفقون » و «قبلک » را نیز از نوع وقف کافی ، یا در آیۀ زیر وقـف بر «أبصارهم » وقف کافی دانسته (همان ، ١٩٤) در صورتی کـه «إن » در ابتـدای جملـه بعـد تعلیلی و وقف آن از نوع حسن است : )و لوشاء الله لذهب بس معهمو أبصارهم *إن الله علیکشی ء قدیر( (بقره ."