چکیده:
یکی از شیوههای اصلی جنگ نرم ضد جمهوری اسلامی ایران در بعد فرهنگی اعمال قدرت نرم ضد اعتقادات و جهانبینی جامعه اسلامی است. با بررسی آیات درمییابیم که این شیوه در تاریخ انبیای الهی و بهویژه پیامبر گرامی اسلام(ص) به اشکال مختلف و ابزارهای گوناگونی اعمال شده است. در این پژوهش ضمن مطالعة قرآن و استخراج مؤلفهها و شاخصهای مختلف جنگ نرم و شیوههای مقابله در حوزة اعتقادی، دادههای پژوهش از طریق پرسشنامه مورد ارزیابی کارشناسان قرآنی و فرهنگی قرار گرفت و پس از تجزیه و تحلیل توصیفی و استنباطی، شاخصهای جنگ نرم اعتقادی و روشهای مقابله مربوط به هر شاخص مورد تأیید قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که شیوههای مختلفی از قبیل تکذیب، تحریف، کتمان حقیقت، ایجاد شک و شبهه، کفر ورزیدن، شرک، خرافات، درآمیختن حق و باطل، مجادله، دروغ بستن به خدا، ایمان به بعضی و کفر به بعضی دیگر، خروج از دین، و سوءاستفاده از مقدسات، در این نوع جنگ استفاده شده است. برخی از شیوههای مقابله نیز شامل روشنگری گفتگو، دعوت به ایمان، استدلال، پاسخ دادن، هشدار، نهی کردن، سرزنش، ایجاد ترس، اتمام حجت، مبارزهطلبی، بیم دادن، و مجازات (برخورد قهری) میشود.
خلاصه ماشینی:
تحلیل جنگ نرم اعتقادی، بر مبنای آموزه های قرآن کریم علی رشید پور تاریخ دریافت : ١٣٩٤/١٠/١ رضا اسماعیلی تاریخ پذیرش :١٣٩٤/١٢/٥ محمد گلناری عباسی چکیده یکی از شیوه های اصلی جنگ نرم ضد جمهوری اسلامی ایران در بعد فرهنگی اعمال قدرت نرم ضد اعتقادات و جهان بینی جامعه اسلامی است .
نتایج حاصل نشان داد که شیوه های مختلفی از قبیل تکذیب ، تحریف ، کتمان حقیقت ، ایجاد شک و شبهه ، کفر ورزیدن ، شرک، خرافات ، درآمیختن حق و باطل ، مجادله ، دروغ بستن به خدا، ایمان به بعضی و کفر به بعضی دیگر، خروج از دین ، و سوءاستفاده از مقدسات ، در این نوع جنگ استفاده شده است .
از آنجا که قرآن کریم به عنوان منبع اصلی دستورات و برنامه های اسلام است بنابراین میتواند برای مقابله با جنگ نرم اعتقادی غرب علیه جمهوری اسلامی ایران مورد استفاده قرارگیرد.
الیاسی (١٣٨٨) با استفاده از بررسی نظرهای کرمی (١٣٨٧)، ساندرس (١٣٨٢) و میچل (٢٠٠٨) مهم ترین هدف های جنگ نرم آمریکا و دنیای غرب ، در سایر کشورها را تغییر ایدئولوژی حاکم و تغییر هویت دینی و ملی شهروندان با تخریب پیشینه تاریخی آنان ، دستکاری افکار عمومی در جهت خواسته های خود و علیه نظام حاکم ، کاهش انسجام اجتماعی، کاهش انسجام در حاکمیت ، تغییر ارزش های جامعه ، ایجاد استحاله فرهنگی، تغییر الگوی سیاسی حاکم و تشدید و تقویت واگرایی قومی برشمرده است (نائینی،١٣٨٩).