چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر انواع انگیزههای نماز خواندن بر نحوه بازخورد افراد نسبت به نماز بود.بدین منظور تعداد 0011 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز با روش نمونهگیری طبقهای انتخاب شدند و پرسشنامه محقق ساخته شامل 77 سؤال را تکمیل کردند.نتایج نشان دادند کسانی که با انگیزه ادای تکلیف شرعی و یا کشف آرامش روانی نماز میخواندند در مقایسه با کسانی که بر حسب عادت نماز میخواندند بازخورد مثبتتری نسبت به نماز خواندن داشتند.همچنین کسانی که از روی عادت نماز میخواندند به طور معناداری نسبت به گروههای دیگر کمتر با احکام و مسایل نماز آشنا بودند.تفاوت بین ادراک آزمودنیها از ویژگیهای امام جماعت و بازخورد آنها نسبت به علاقه و اشتیاق اجتماعی نسبت به احکام نماز معنادار نبود،اما از لحاظ بازخورد پاسخدهندگان نسبت به نماز بین گروههای مختلف تفاوتهای معناداری به دست آمد.
خلاصه ماشینی:
"در این میان با توجه به جایگاه نمازدر جامعه مذهبی ما وتأثیر آن بر انسان،ضروری است مؤلفههای مختلف مرتبط با نماز مانند انگیزه و نحوه بازخورد افراد را که از نظر روانی و اجتماعی بر شیوه تفکر و رفتار آنها اثر میگذارند،مورد مطالعه علمی قرار گیرند.
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر انگیزههای نماز خواندن دانشجویان دانشگاه شیراز بر نحوه بازخورد آنها نسبت به نماز است که به صورت چهار پرسش زیر مطرح شده است: 1-آیا نوع انگیزههای نماز خواندن بر بازخورد فرد نسبت به نماز تأثیر دارد؟ 2-آیا انگیزههای نماز خواندن بر ادراک ویژگیهای امام جماعت به عنوان یکی از عوامل محدودکننده اقامه نماز تأثیر دارد؟ 3-آیا انگیزههای نماز خواندن بر بازخورد فرد نسبت به اشتیاق و علاقه اجتماعی در مورد نماز تأثیر دارد؟ 4-آیا انگیزههای نماز خواندن بر آشنایی فرد به احکام و مسایل نماز مؤثر است؟ روش جامعه آماری عبارت است از کلیه دانشجویان دانشگاه شیراز در نیمسال دوم سال تحصیلی 38-28.
همچنین افرادی که از روی عادت نماز میخواندند به طور معناداری نسبت به سه گروه دیگر کمتر با احکام و مسائل نماز آشنا بودند،اما انگیزههای مختلف نماز خواندن ارتباطی با بازخورد افراد نسبت به علاقه و اشتیاق اجتماعی آنها در مورد نماز نداشت و همین طور انگیزه افراد برای نماز خواندن تاثیری بر ویژگیهای امام جماعت به عنوان یکی از عوامل محدودکننده اقامه نماز نداشت."