چکیده:
رابطه بین هوش هیجانی و مهارتهای ارتباطی در گروهی از دانشجویان ایرانی مورد بررسی قرار گرفت.53 زن و 76 مرد دانشجو مقیاس هوش هیجانی(شات و دیگران،1998)و پرسشنامه مهارتهای ارتباطی(جرابک،2004)را تکمیل کردند.دادهها نشان دادهاند که هوش هیجانی با مهارتهای ارتباطی رابطه مثبت دارد.یافتهها این نکته را نیز آشکار کردند که تفاوتهای جنسی در هوش هیجانی و مهارتهای ارتباطی معنادار نیستند.
خلاصه ماشینی:
"اعتبار این پرسشنامه در پژوهش حسین چاری و فداکار(1384)در نمونهای متشکل از 733 دانشآموز و دانشجوی ایرانی با استفاده از روش آلفای کرونباخ و دو نیمهکردن برای نمره کل آزمون در نمونه دانشجویان به ترتیب برابر 71% و 69% گزارش شده است.
در این راستا نتایج نشان دادند که هوش هیجانی حاصل از گزارش شخصی افراد با مهارتهای ارتباطی و زیر مقیاسهای وابسته به آن رابطه دارد و این مهارتها را به صورت مثبت و معنادار پیشبینی میکند.
بهطور کلی این یافتهها در جهت پژوهشهایی هستند که نشان دادهاند توانایی در رمزگردانی،درک و مدیریت عواطف با سازشیافتگی اجتماعی و عاطفی همراه است(ایزنبرگ،فابس،گوتری و ریسر،2000؛ هلبرستان،دنهام و دانسمور،2001)؛افراد دارای هوش هیجانی بالا از تعاملهای اجتماعی مثبتتری برخوردارند، رابطه با دوستان و افراد خانواده را ارج مینهند و در روابط بین فردی موفقترند(مارتنیز-پونز،1997؛مهیر، سالووی و کاروسو،2004).
بهطور کلی این یافته مغایر با یافتههای حاصل از پژوهش در زمینه مهارتهای اجتماعی است که از تفاوتهای دو جنس در مهارتهای اجتماعی و مؤلفههای اساسی آن سخن گفتهاند(برای مثال مریل و گیمپل، 1998؛یوسفی و خیر،1381)و بهطور اخص نیز مغایر با یافتههای پژوهش حسین چاری و فداکار(1384)است که از تفاوتهای دختران و پسران در مهارتهای ارتباطی و زیر مقیاسهای وابسته به آن خبر میدهند.
از محدودیتهای پژوهش حاضر،اتکای یافته های آن به دادههای حاصل از گزارش شخصی افراد در مورد هوش هیجانی و مهارتهای ارتباطی خود و نیز استفاده از نمونهای محدود به یکی از دانشگاههای کشور است."