چکیده:
نظامهای انتخاباتی از لوازم بنیادی نظامهای سیاسی مردمسالار هستند. اهمیت آنها نه فقط به واسطه نقش آنها در ساخت جامعه مردمسالار که در تأثیراتی است که کارکردهای این نظام بر ابعاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جامعه بر جای میگذارد. عرصه امنیت ملی نیز به عنوان یکی از عرصههای مهم زندگی سیاسی از تأثیر کارکردهای نظام انتخاباتی برکنار نیست، از این رو، این نوشتار کوشش میکند که با بهرهگیری نظریه سیستمی و با یاری مطالعات تاریخی و روشهای کمی، آثار کارکردهای نظام انتخاباتی بر حوزه امنیت ملی را مورد بررسی قرار دهد. شناسایی کارکردهای امنیتساز نظام انتخاباتی، بررسی برخی موارد تاریخی مخدوشکننده این کارکردها و شرایط مطلوب برای تحقق آنها (کارکردهای امنیتساز نظام انتخاباتی)، موضوعاتی هستند که در این مطالعه به آنها پرداخته خواهد شد. این مطالعه نشان میدهد تحقق کارکردهای امنیتساز نظام انتخاباتی بسته به لوازمی است که گزینش نظام انتخاباتی مناسب، نحوه فائقآمدن بر شکافهای قومی، نژادی و مذهبی در جوامع چندپاره، گسترش فرهنگ سیاسی مشارکتی، تخفیف تأثیر سیاستهای قدرتهای بزرگ و غلبه بر مدارهای توسعهنیافتگی اقتصادی، از جمله آنها هستند.
Election mechanism is a basic requirement of a democratic system. It is important not only for its role in founding a democratic society but also it has impact on the functions of the system in several aspects including political، economic and social affairs. National security as one of the important aspects of political affairs is not excluded from influence of the election mechanism. Therefore the paper illustrates the impacts of election mechanism on national security using system theories، historical studies and quantitative methods. Establishing security-building functions of election mechanisms، some case studies against and proper conditions for the realization of those functions are among other topics touched in this paper. This study shows that the implementation of the said functions is subject to a set of requirements namely the adoption of an appropriate election mechanism، filling the ethnic، race and religious gaps in multi- sector societies، promotion of cultural participation، lessening the influence of great powers and finally overcoming challenges of economic underdevelopment.
خلاصه ماشینی:
این مطالعه نشان مـیدهـد افـزایش مشـروعیت و کـارایی، افـزایش ثبـات سیاسـی، ایجـاد مکانیسم های صلح آمیز حل منازعات و تطبیق گفتمان نخبگـان بـا گفتمـان جامعـه و تغییـرات محیطی، کارکردهای سیستم انتخاباتی در جهت تأمین امنیت ملی هستند، اما وجود شکاف هـای قومی، نژادی و مذهبی فعال ، ضعف نهادهای مـدنی، دخالـت هـای اسـتعمارگونه قـدرت هـای جهانی، نابسامانی اقتصادی و گزینش نظام انتخاباتی نامناسب میتواند انجام این کارکردها را با اختلال روبه رو کند؛ چنانکه آشفتگیهای سیاسی در برخی کشورهای کمتر توسعه یافته ، ظهـور نازیسم از بطن انتخابات دموکراتیک و وقوع انقلاب های انتخاباتی، به لحـاظ تـاریخی نشـانگر این امر بوده اند.
بر این اساس ، مطالعه حاضر امنیت ملی را بـه صـورت زیـر تعریف میکند: «امنیت ملی شامل حفظ اسـتقلال کشـور، تمامیـت ارضـی ، ثبـات سیاسـی، تضـمین بقـای ارگانیک (فیزیکی و جمعی ) مردم ، ایجاد شرایط لازم برای رفاه اقتصـادی ، فـراهم کـردن امکـان فراغت خاطر نسبت به تهدیدهای اجتماعی و زیست محیطی، تـأمین و حفـظ همـاهنگی میـان اقوام و طوایف درون کشور است .
سـازوکار انتخابـاتی از طریـق تطبیـق گفتمان های پیش گفته ، یکی از کارکردهای امنیتی خود را به منصه ظهور میرساند، زیرا بـه وسـیله انتخابات آن نوع گفتمان سیاسی که به گفتمان جامعه نزدیک تر است در عرصـه سیاسـی و امنیتـی حاکم میشود و اقشار اجتماعی که سیاست های امنیتی را موافق برداشت های خـود مـییابنـد (بـه دلیل تطبیق استراتژی امنیتی با ارزش ها، ایستارها و هنجارهای جامعـه )، آن هـا را مـورد پشـتیبانی قرار داده ، قابلیت اجرایشان را فراهم آورده و امکان موفقیت آن ها را افزایش میدهند.