چکیده:
شاید یکی از مهمترین مسائل در برابری حقوق زن و مرد، توجه به تفاوتهای طبیعی زن و مرد است. از منظر حقوق بشری توجه به حقوق طبیعی زنان اولین گام برای احقاق حقوق آنهاست. در این میان توجه به حق بر حیات، بهداشت و سلامت در کنار حق بر بیماری زنان بسیار مهم است. به نظر می رسد یکی از خلاهای بزرگ حقوق بشری معاصر غفلت از حقوق زن در دوران ناراحتی ماهانهی اوست. حقوق زنان در دوران قاعدگی از جمله حقوق طبیعی آنهاست که زمینهی لازم برای ایجاد تبعیض مثبت در حقوق شهروندی آنها را در کلیهی نظامهای حقوقی معاصر ضروری میسازد. گزارهی فوق فرضیهی اصلی نوشتار حاضر است. از اینرو مقالهی حاضر، با ادلهی روانشناختی، تاریخی و دینی، این مسئله را اثبات میکند که بهترین راه در تامین حقوق اجتماعی زنان، حمایت قانونی از وضعیت طبیعی ایشان در جامعهی کنونی با ایجاد نوعی تبعیض مثبت است. نتیجه آن است که بر اساس ادلهی مذکور، چنین تبعیضی نه تنها رواست بلکه گریز ناپذیر است
Men and women shouldn't be treated equally. They are not truly equal; there should be a need for a particular legislation to classify them as such. Women require positive discrimination (1) because maybe in the past they were considered slaves in a patriarchal society. Presently، they are still dominated by men or governments in a lot of social environments: family، work، on the street، and many others environments. (2) Because of their psychological and physiological situations. For this reason women should have more benefits in society as an attempt to even out their disadvantaged status. Rights of women during their menstrual cycle، including the natural rights of women is necessary for positive discrimination in their civil and citizenship rights in all modern legal systems.
خلاصه ماشینی:
"به هر ترتیب، واضح است زنی که بچهدار میشود و مادری میکند از یک منظر، فعالیت وی در راستای ادامهی نسل است و جامعه و قوانین باید این مسئله را مد نظر قرار دهد؛ چرا که این امر در راستای اصل برابری میان زن و مرد است که هم یکی از آموزههای مهم حقوق بشری است و هم در قوانین اساسی بیشتر کشورها از جمله اصول بیستم و بیست و یکم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران از آن یاد شده است.
در واقع با توجه به اینکه تعداد زیادی از زنان در عصر حاضر در حیطههای شغلی، تحصیلی، خانوادگی و سایر مسئولیتها مشارکت دارند و استرس ناشی از این مسئولیتها با مسائل بهداشتی همچون سندرم پیش از قاعدگی ارتباط پیدا میکند، تغییر شیوهی زندگی، عضویت در گروههای حمایتی، بهکارگیری روشهای کنترل استرس همراه با مکمل دارویی و ویتامینی، ممکن است به تخفیف نشانههای بیماری منجر شود (لطفی کاشانی و همکاران، 65).
هر چند میتوان گفت که بر پایهی وضع طبیعی زنان این موقعیت بیشتر در حوزهی حقوق بشر قرار میگیرد، اما در زمان اشتغال آنها این نوع حمایت از حقوق زنانه در بخش حقوق شهروندی قرار میگیرد تا انتباه خاص حکومت را به دنبال داشته باشد.
در واقع با توجه به اینکه تعداد زیادی از زنان در عصر حاضر در حیطههای شغلی، تحصیلی، خانوادگی و سایر مسئولیتها مشارکت دارند و فشار روانی ناشی از این مسئولیتها با مسائل بهداشتی همچون سندرم پیش از قاعدگی ارتباط پیدا میکند، تغییر شیوهی زندگی، حمایتهای قانونی، عضویت در گروههای حمایتی مدنی، بهکارگیری روشهای کنترل استرس همراه با مکمل دارویی و ویتامینی، ممکن است به تخفیف نشانههای بیماری منجر شود، اما بهترین راه در وضع طبیعی زنان حمایت قانونی از وضعیت حقوقی آنها در جامعهی معاصر با ایجاد نوعی تبعیض مثبت است."